10 vragen aan Susan Harpenau
AlgemeenOp de vraag van Christien, hoe we de sociale betrokkenheid kunnen vergroten, is natuurlijk van belang dat men daar ook voor openstaat. Alleen de mensen zelf kunnen de sociale betrokkenheid vergroten, door bijvoorbeeld wat meer belangstelling voor elkaar te hebben. Een vriendelijk woord, een glimlach, een eenvoudig: ‘Hoe gaat het met u?’, zou de betrokkenheid al vergroten en de wereld een beetje meer glans geven.
Wie bent u
Ik ben Susan Harpenau, 64 jaar jong en op de eerste plaats moeder van Suus (23) en Roos (22). Het allermooiste wat me in de schoot is geworpen in dit aards bestaan! Ik pas één dag in de week op kleine kinderen van vrienden van mij. Kinderen zijn heerlijk en ik word er heel blij van. We moeten goed voor onze kinderen zorgen. Zorgen dat ze niet uitgeput raken, zoals we de aarde ook aan het uitputten zijn. Zij zijn onze toekomst. Koester het. Verder doe ik nog wat vluchtelingenwerk. Ik heb ongeveer 10 jaar bij Vluchtelingenwerk Langedijk gewerkt als vrijwilliger. Prachtig werk. Ik zou daar veel over kunnen vertellen, maar ik heb nog wat vragen te gaan. Mijn hobby is zingen. Ik houd van mooie ballades, maar ook van lekkere swingende jazz. Nu het weer mag hoop ik binnenkort weer eens op te treden met een van m’n bandjes.
Van wie bent u dr ien?
Ik ben er ien van Ton en Suus Harpenau. Zij zijn met hun 7 kinderen eind jaren 60 verhuisd van Amsterdam naar Zuid Scharwoude. Zij vestigden zich daar op het Eiland, en behoorden tot een van de eerste import van Langedijk.
Wat heeft u met dit dorp?
Ik was bijna 12 jaar toen ik hier kwam wonen en belandde bij meester Kriek in de 6de klas (groep 8) tussen alleen maar Langedijkers, dat viel niet mee. Ik voelde mij een vreemde eend in de bijt, vandaar wellicht mijn affectie met vluchtelingenwerk. Ik ben o.a. in Spanje en België gaan wonen. Na 15 in Harderwijk te hebben gewoond en aldaar bij het Dolfinarium te hebben gewerkt, ben ik weer teruggegaan naar Langedijk. Ik miste mijn familie en woon hier nu alweer 25 jaar.
Wat vindt u de mooiste plek?
Wat ik aantrekkelijk vind aan Langedijk, is dat ik er veel mensen ken. De West Friese humor vind ik geweldig. Het allerbijzonderst vind ik de veiling in Broek op Langedijk.
Welke herinnering aan dit dorp is u dierbaar?
Een mooie herinnering is wel de keer dat ik bij Aris Bouwens in het Theater Op schôôt, heb opgetreden met een hele band. Ik zat letterlijk bijna op schoot bij het publiek. Heel leuk! Heel jammer dat Aris en Corrie moesten stoppen. Zij waren echt uniek met hun theater. Ik heb er veel genoten van allerlei fantastische optredens. Ook bij Ton Horseling in de Burg heb ik een aantal optredens gehad met mijn band, en dat was ook geweldig gezellig! Mooie herinneringen! Hoop dat we dat weer kunnen oppakken straks.
Wat is uw advies aan onze burgemeester?
Schenk wat meer aandacht aan de nieuwkomers in Langedijk. Met name aan de vluchtelingen, mensen die hier totaal vreemd zijn. Jammer dat de sociale winkel niet meer bestaat. Een mooi initiatief waar Langedijkers en andere culturen elkaar konden ontmoeten. Er zouden meer ontmoetingsplekken gecreëerd moeten worden. Er zijn veel eenzame mensen onder de vluchtelingen die nergens heen kunnen. Tijdens mij werk bij Vluchtelingenwerk Langedijk heb ik gemerkt dat er veel onwetendheid is wat betreft andere culturen, en onbekend maakt onbemind. Jammer, want al die diversiteit geeft kleur aan het leven, en bovendien heb ik van hen ook weer geleerd van hen wat saamhorigheid inhoudt.
Wat is het beste advies dat u zelf ooit kreeg?
Het beste advies wat ik ooit ontving was van Monty Python: ‘Always look on the bright side of live!’ En van mijn oudste dochter: ‘Kijk niet naar de verschillen, maar naar de overeenkomsten van de mens.’
Wat zou men van u moeten weten?
Ik vind het niet zo nodig dat mensen dingen van mij zouden moeten weten, maar weet wel dat ik niets op heb met mensen die racistische denkbeelden hebben. Ieder mens heeft het recht om goed behandeld te worden. Ieder mens heeft dezelfde behoeftes, waar je ook ter wereld bent gekomen.
Wie is uw opvolger in deze rubriek?
Mijn opvolger is Louise Benali. Zij is voor mij een voorbeeld. Lief, zorgzaam, ondernemend. Een oermoeder met een prachtige familie. Zij is hier ook 50 jaar geleden komen wonen met haar kinderen vanuit Marokko. Haar man woonde hier toen al. Mijn vraag aan haar is: Vindt u dat in die 50 jaar de mentaliteit veranderd is ten opzichte van u en uw familie? En hoe voelt u zich hier in Langedijk?