Afbeelding
Geert van Diepen

Rommel …

Het erf grenst aan de openbare weg in de bocht van de Handelskade in Noord Scharwoude. Hoe klein ook, toch heeft het erf een naam. Met witte letters op een blauw metalen bord is die goed leesbaar, hoog aan de gevel.
Humor. De man op het naambord loopt er vrolijk rond.

Het is Lieuwe Lekx, zeventigplusser, gegroefd gezicht, vitaal lijf, werkmans handen en handelsgeest.
Hij is eigenaar van het Rommelparadijs en draagt een vaal rood petje. Vrijwel dagelijks is hij op dat kleine erf creatief in de weer met houten pallets. ‘Die kosten me niks, ze worden gratis gebracht.'
Hij trekt de spijkers eruit en bewaart ze in een bak. Daarna schuurt hij de losgekomen planken met een slijptol en zaagt ze met een machine op maat. Hij maakt zelf ontworpen tuinbanken, tafels, kleine trappen en plantenbakken. Degelijk en ambachtelijk gespijkerd timmermanswerk, gewoon buiten op dat kleine erf, nostalgisch onder de blote hemel vlak voor de ingang van het Rommelparadijs.
Fijne naam, Rommelparadijs. Smalle gangpaden, schemerig, een beetje kil, radio aan voor de sfeer. Alles wat hij verkoopt, had een eerder leven en draagt sporen en geuren van vorige eigenaars uit andere tijden. ‘Dat is een leuk ding!' fluister ik naar mijn lief. Ik wijs naar een sobere hangklok met een witte emaillen wijzerplaat. Eronder hangen twee zware gewichten, elk aan een koord met daarvoor een lange klepel. Haar reactie is lauw. ‘Voor mijn verjaardag, volgende maand?' probeer ik enthousiast.

Op het pleintje klinkt de zaagmachine. We lopen naar buiten en vragen Lieuwe naar de staat van het uurwerk. ‘Dat is een Franse slingerklok, een Comtoise.' De prijs valt reuze mee. 

Net als de ranke tuintafel waaraan hij op dat moment werkt. Het ding heeft de looks van een werkbank, helemaal gemaakt van blank pallethout en stabiel als wat. ‘Ik maak ze voor mijn lol,' zegt hij met glimlach, ‘en een beetje geld.' 

We kopen de originele tafel en een bijpassend zitbankje, en de maand daarop word ik verrast met de Franse slingerklok. En de naam van het kleine erf, vlak voor het Rommelparadijs? 

Die klinkt ook als een klok: het Lieuwe Lekx plein.