Romy van Dijk kreeg op 9 maart een vreselijk ongeluk en klom wonderwel heelhuids uit het wrak.
Romy van Dijk kreeg op 9 maart een vreselijk ongeluk en klom wonderwel heelhuids uit het wrak. (Foto: Ed Bausch)

Een geluk bij een ongeluk voor Romy van Dijk

HEILOO- “Bij bewustzijn blijven”, dat was de eerste gedachte. En meteen ook: “De baby.” Dat ging er op 9 maart om in het hoofd van Romy van Dijk in de luttele seconden waarin ze na aangereden te zijn een paar keer over de kop sloeg.

door Ed Bausch

In een reflex had ze meteen na de klap haar handen tegen het dak van de auto opgestoken. Haar auto kwam tot stilstand op het gras naast de weg, liggend op z’n linkerkant. De autogordel had voorkomen dat ze door de voorruit was geschoten. Nu kon ze door het gat waar die had gezeten de auto verlaten.

En toen was er hulp. De bestuurster van de andere auto kwam met de schrik vrij en heeft zich meteen met haar beziggehouden en contact is er nu ook nog, gelukkig. Op de kruising van Het Malevoort en De Vennewatersweg ging het mis. Romy, 14 weken zwanger van haar eerste kind, reed rustig op de voorrangsweg en verwachtte dat de andere auto zou stoppen. Maar dat gebeurde niet… beide auto’s in de prak. En erger nog: Romy’s auto sloeg een paar keer over de kop voordat ze tot stilstand kwam.

Bang voor de baby

In haar ouderlijk huis, waar Heiloo net is overgegaan in Limmen, doet Romy (22) haar verhaal. “Ik ging meteen met de ambulance naar het ziekenhuis, waar natuurlijk met een echo is gekeken of het goed was met de baby. Die zit bij 14 weken nog niet zozeer tegen de buikrand aan, dus dat was allemaal goed. En ik kreeg neurologisch onderzoek. Ik heb een flinke hersenschudding en her en der pijn in de rug. Maar het ongeluk lijkt de zwangerschap niet verder te benadelen.”

Belang van autogordel

Ze reed die dag terug uit Egmond aan den Hoef, waar ze werkt bij woonproject De Klompenhoeve van Esdégé-Reigersdaal. “Ik ben wel al snel weer aan het werk gegaan, maar voel toch wel dat ik nog niet helemaal ben hersteld van wat er is gebeurd. Ik ben wel weer gaan autorijden, om weer vertrouwen op te bouwen.”

Tegen iedereen wil ze zeggen hoe belangrijk het is om de autogordel om te doen. Tegen zichzelf zegt ze dat je er toch maar niet zo maar vanuit kunt gaan dat je je voorrang krijgt. “Er kan iets zijn waarom de bestuurder van een auto uit de zijweg je niet ziet.” Want dat lijkt hier op die toch overzichtelijke kruising het geval te zijn geweest.

Zeker is wel dat het ongeluk niet te maken had met telefoongebruik door de bestuurster van de andere auto.”

Overigens zoekt Romy naar een plek om straks met het jonge gezin te kunnen gaan wonen. "Dat is dus helaas heel erg moeilijk in Limmen of Heiloo, waar ze is opgegroeid.” Dus woont ze nu, net als veel jongeren, nog wat langer in het ouderlijk huis.