Rangen en standen
. Het klinkt raar maar uit zo´n tijd stam ik nog. Vanuit mijn HBS-periode ging ik werken bij de KJCPL oftewel de Koninklijke Java China Paketvaart Lijnen in Amsterdam. Het eerste wat mij opviel was dat er een lift was voor het gewone personeel en een voor, u raadt het al, de directie. Had niet het lef om daar in te stappen, want dan werd je zonder pardon ontslagen.Daarnaast was er ook nog een 'Pater Noster' (uit het Latijn de vertaling: 'onze vader'), bestaande uit doorlopende openliftbakken, die de hele dag langs alle verdiepingen draaide, waarbij alle delen verticaal bleven zodat niemand op zijn kop kwam te staan.
'Had niet het lef om in de directielift te stappen...!'
De pauzes waren als volgt geregeld. Wij werkten in het Scheepvaarthuis en gebaseerd op de scheepvaart dineerde de directie van de maatschappijen in de boeg, met uiteraard de gebruikelijke borrel van bijzonder goede kwaliteit vooraf. De afdelingschefs gebruikten de lunch in een wat minder luxe ruimte zonder borrel en de rest mocht schaften in de kantine. Uiteraard arriveerde de directie in een Rolls Royce of een andere dure auto, mét chauffeur. De rest kwam met openbaar vervoer, op de fiets of lopend.
Het is geen klaagzang, want ik heb daar ontzettend fijn gewerkt en het Scheepvaarthuis is nog steeds een prachtig gebouw en inmiddels een hotel. Maar goed, je bent jong en haalt allerlei rottigheid uit. Als er smeerworst was bij de schaft dan kon je er zeker van zijn dat de handgrepen van je bureau bedekt zouden worden met een stevige laag ervan, zodat je daarin greep als je tijdens het bellen een lade open wilde trekken. Maar we gingen ook wel eens een stapje verder. Zoals die keer dat we uit een perforator een berg zogenaamde confetti haalden, die wij gebruikten om de paraplu van de chef mee te vullen. Het regende toen hij weg ging….. Wat was hij kwaad!
Wim Admiraal