Alkmaarse onverzettelijkheid
Als Ron Vlaar zo'n 24 jaar geleden in de jeugdopleiding van AZ zijn eerste stappen zet op weg naar een betaaldvoetbalcarrière bevroedt niemand dat het allemaal zo mooi wordt. Het is 1997. Radiohead brengt OK Computer uit, een van de sterkste albums die zijn verschenen. Prinses Diana verongelukt. Net als John Denver; het vliegtuig waarin hij zit stort neer. Jantje Smit heeft de baard nog niet in de keel en zingt zijn lied voor jou alleen. 1997 is het jaar waarin Schalke 04 de UEFA Cup wint, ten koste van Inter Milan. Dit seizoen degradeert Schalke uit de Bundesliga. The times they are a-changin', schrijft Bob Dylan reeds in 1963. In het jaar dat de zwaarste Elfstedentocht ooit wordt verreden in Friesland. 1997 is ook het jaar waarin de láátste Elfstedentocht wordt verreden. In een bloedstollende eindsprint verslaat spruitjesconnaisseur Henk Angenent zanger Erik Hulzebosch, die niet veel later toch nog eeuwige roem vergaart met het wat onderbelichte Extase (zonder jou). Ron Vlaar zet zijn eerste serieuze stappen op het voetbalveld wanneer de laatste Elfstedentocht wordt verreden. Een zanger is hij niet. Het blijft bij 'Retteketet AZ', voor zoontje Shane. De parallel tussen de Elfstedentocht en Vlaars voetballoopbaan is treffend. Hard werken, klunen en snelheid zijn toverwoorden. Hoewel je zonder techniek niets bereikt. Vlaar staat voor onverzettelijkheid. Wat hem een transfer naar Feyenoord oplevert, 15 jaar terug, maar nog veel mooier, de stap naar de Premier League. Bij Aston Villa wordt hij een held. De held die hij ook is geworden in Alkmaar. Waar zijn mentaliteit als voorbeeld dient. Voor de jeugd en het eerste elftal. Vlaar blijft behouden voor de club. We herinneren Ron Vlaar als Bescheiden Bink. Die in de halve finale van het WK 2014 in Brazilië de grote Messi 90 minuten lang laat figureren. Die gemiste pingel zijn we allang vergeten. Vlaar wordt een óngelooflijke aanwinst voor de jeugdopleiding van AZ. Pieter Visscher