Herman vindt er wat van: ‘Koffie en verkeerd’
AlgemeenMijn eerste kop koffie kreeg ik van mijn baas. Met melk en suiker. Ik had nog nooit koffie gedronken, maar ik had het stervenskoud tijdens mijn bijbaantje.
De combi koffie en melk beviel, en is geëvolueerd naar véél melk, bij voorkeur geschuimd, met ’n toefje suiker. Koffie verkeerd, zeggen ze wel eens. Ik ben niet echt een fijnproever, maar als iemand vraagt of ik koffie wil en me dan Senseo voorzet, voel ik me wel in de snelfiltermaling genomen. Koffie zorgt ook vaak voor hilariteit. Een bevriende drummer vroeg om koffie ‘met een appelpunt’, dus ik sneed een partje uit een appel en mikte die in zijn koffie. Op een uitslaapochtend had ik vroeg koffiegezet voor mijn lief. Toen ze wakker werd, vertelde ik haar dat de koffie al klaar was. Toen ik even later vroeg: ‘Zet jij de koffie, schat?’ (verkeerd, ik bedoelde ‘haal’), gooide zij de dampende koffiepot leeg en zette nieuwe. Maar mijn jongste zoon maakte het helemaal bont. Toen hij voor de allereerste keer koffie mocht zetten, was hem verteld dat hij eerst de oude koffie weg moest gooien, waarmee ik bedoelde: het filterzakje met de oude koffie/het restant koffie in de pot. Maar hij kiepte de pot met koffiebonen leeg in de prullenbak. Pakte een nieuw pak bonen en deed die in dezelfde pot.
Tja, in een tijd waarin ‘positief’ een negatieve lading heeft gekregen, moet je echt op je woorden gaan letten…
Zo. En nu eerst een bakkie. Fairtrade koffie, opgeschuimde sojamelk, een klontje rietsuiker en een toefje chocopoeder.
Cappuccino d’Heiloo.