EERSTE
Het was zover: woensdag 3 maart mocht ik weer naar de kapper. Ik sprak mijn kapper Frans een paar dagen ervoor: “Ik wil je eerste klant zijn, Frans, misschien wel de allereerste van Langedijk!”
Nou, dat kon geregeld worden, dus zat ik woensdagmorgen om kwart over 7 in de stoel. Ik zag er echt niet meer uit, zoals velen van jullie: wilde krullen, niet meer in model te krijgen en iedere dag meer irritatie gevend.
Er zullen heus wel kappers en kapsters geweest zijn die stiekem geknipt hebben, ik kwam wel eens keurig geknipte koppies tegen. Maar Frans heeft zich aan de afspraken gehouden, knipte waarschijnlijk wel zijn gezinsleden maar daar bleef het bij. Inkomen was er dus niet en het werd interen op reserves.
Gelukkig heeft mijn kapper dat stomme virus tot nu toe overleefd en komen zijn vast klanten weer terug. Dat worden dus drukke dagen de eerste weken.
Ik weet uit gesprekken die ik voerde met kapsters tijdens de lockdown dat het ook na de eerste golf waanzinnig druk was. Er werd ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat geknipt, gepermanent of hoe dat ook heten mag, en andere handelingen verricht werden.
Natuurlijk wordt er dan een aardig centje verdiend, maar de maanden zonder inkomen wegen, denk ik, toch zwaarder. Al babbelend zag ik mijn krullen, sommige behoorlijk aardig grijs, op de grond fladderen. Toen ik uiteindelijk geknipt was bleek ik niet veel veranderd te zijn in die tweede lockdown.
Zelfs mijn vrouw herkende me weer, alhoewel... ik denk dat het mijn vrouw is, want wat heeft ze een enorme bos haar! Tijd voor haar om ook maar haar kapster te bezoeken.
En laat ons alsjeblieft een derde virusgolf bespaard blijven, dan heb ik liever mijn eigen golven!