Na bijna 50 jaar dienstverband met welverdiend pensioen
OUDKARSPEL - Er kan geen twijfel over bestaan, hier woont iemand die iets te vieren heeft! Het huis van Tini Rootjes aan de Fonteinkruid in Oudkarspel is behangen met vlaggen, ballonnen en de vlag hangt uit: na bijna vijftig jaar gaat zij met welverdiend pensioen.
door marsha bakker
"Ik ben ongelooflijk door mijn collega's in de watten gelegd. Ik zal toch iets goed hebben gedaan!", lacht Tini, geboren en getogen in Oudkarspel. Ze laat het fotoboek zien die haar collega's voor haar hebben gemaakt, met daarin ook anekdotes, verhaaltjes, recepten die ze deelde met haar collega's. Aan de wand prijkt een ABC met een opsomming van feitjes en weetjes én blunders, en ernaast een Oorkonde, opgesteld door haar baas. Het is heel duidelijk: Tini zal worden gemist bij Actus Notarissen, waar ze op 27 mei na bijna 50 dienstjaren afscheid nam.
"Ik begon op mijn zestiende met werken bij notaris Visser op een kantoor aan huis, zo ging dat in die tijd. Ze kwamen mijn ouders vragen of ik daar zou kunnen komen werken en dat was dat. Mijn ouders wilden eigenlijk liever dat ik door zou leren, maar mijn vriendinnen gingen allemaal al uit en hadden hun eigen geld, dat wilde ik ook. Het notariskantoor was gevestigd aan de Dorpsstraat, tussen café de Old Dutch (nu restaurant Kolenist) en de groentesnijderij van Hessing en de meubelzaak van De Geus (nu appartementen). Mijn eerste loon was 250 gulden per maand, ik kreeg het contant. Meneer Visser vroeg: 'Vind je dit genoeg?' Oh, zat!', antwoordde ik.
Na notaris Visser werd notaris Wim Boon mijn baas en daarna notaris Frank de Vries. De bedrijfsnaam is in de loop van de jaren gewijzigd van notariskantoor Visser in notariskantoor Boon en later door fusies achtereenvolgens in Eskens Boon Willemsen Notarissen, Appel Eskens Boon Willemsen Notarissen en in Actus Notarissen N.V. (de huidige naam). Ik heb heel wat jaren in Zuid-Scharwoude gewerkt en later in Heerhugowaard voor de notarissen aldaar.
Werk mee naar huis
Omdat ze zo jong was, gebeurden er ook weleens gekke dingen, die oogluikend werden toegestaan en waar ze met een berisping vanaf kwam. "Achteraf denk ik weleens: ik had een paar keer op staande voet ontslagen kunnen zijn", lacht Tini. "Zo was het een maand nadat ik daar was begonnen kermis Zuid-Scharwoude. En ja, al mijn vriendinnen waren daar natuurlijk. Dus ik ging in mijn lunchpauze 'even' kijken daar, ben zo weer terug. Maar ja, toen was het natuurlijk vreselijk gezellig en ik was veel te laat weer op kantoor terug!" Ook die keer dat ze besloot om thuis te laten zien wat ze eigenlijk deed daar op kantoor is vermeldenswaardig: "Destijds werden alle aktes opgetekend in een declaratieboek dat in de kluis werd bewaard. Dat boek stond vol vertrouwelijke informatie die ik regelmatig bijwerkte. Ik vond het een keer nodig om thuis nog wat te werken en nam het boek onder de snelbinders van Zuid-Scharwoude mee naar Oudkarspel waar ik 's avonds aan de grote tafel, heel gewichtig aan de slag ging onder de verbaasde blikken van mijn ouders en broers en zussen. Toen ik de volgende dag op kantoor kwam met het boek onder m'n armen stond Wim Boon mij al op te wachten. Het mocht nóóit meer gebeuren, het boek mocht helemaal niet het kantoor uit! Van alle gewichtigdoenerij was niet veel meer over..."
Dotcom
Van manusje van alles ontwikkelde Tini zich tot Notarieel Medewerker Onroerend Goed. "Verdere ambities had ik eigenlijk niet wat het werk betreft, ik heb nog wel een cursus tot notaris-assisent gevolgd, maar niet afgemaakt. Ik heb ook nooit de behoefte gehad om te solliciteren bij een ander kantoor. Het was met alle ontwikkelingen - van met de hand getypte aktes tot werken in de cloud, en van persoonlijke overdrachten tot digitaal ondertekenen per e-mail, uitdagend genoeg. Ik heb in die 50 jaar wat dat betreft een hele ontwikkeling meegemaakt." Een leuke anekdote is die van 'dotcom': "Een klant wilde informatie per e-mail hebben toegestuurd dus ik noteerde zijn mailadres: naam en toen 'dotcom'. Ik nam dat zo over, maar die mail kwam maar niet aan, terwijl ik het meerdere keren had herhaald: dotcom? Ik had even niet begrepen dat het .com moest zijn... Achteraf hebben we daar vreselijk om gelachen. Of die keer dat opeens Pieter Storms van het programma Breekijzer letterlijk naar binnen stormde en Wim Boon allerlei uitspraken ontlokte, die later compleet verdraaid werden uitgezonden."
Haar humor en gezelligheid is enorm gewaardeerd door haar collega's, dat blijkt wel uit de vele persoonlijke boodschappen die ze voor haar hebben opgeschreven. "Terwijl er ook moeilijke tijden zijn geweest op privé-gebied en dan was het wel fijn om gewoon naar m'n werk te gaan. Mijn collega's waren er altijd voor me en andersom natuurlijk ook. Met elkaar deelde je lief en leed."
Op zakelijk gebied heeft de economische crisis van 2008 er flink ingehakt. "Alle panden van Actus Notarisen stonden te koop en veel collega's werden ontslagen. Dit ging over meerdere rondes, waardoor het een akelige en spannende tijd was. Ik mocht gelukkig blijven." Het zijn alle mooie dingen die ze onthoudt. "De bedrijfsvolleybalcompetitie, de vele uitjes, de uitgebreide sinterklaasvieringen, de gezelligheid. Ik zal de collega's missen, maar ben ook heel blij dat het erop zit. Ik heb hier naartoe geleefd en heb nu weer tijd om te lezen, af te spreken met vriendinnen, te fietsen, te tennissen en andere leuke dingen te doen. Ook zou ik me graag als vrijwilliger in willen zetten, ik weet nog niet waar, en als het weer kan wil ik graag weer mooie verre reizen maken. Dingen doen waar ik niet aan toe kwam, ik was toch altijd wel erg veel aan het werk. Het is wel mooi geweest!"
