10 vragen aan Henk de Groot
AlgemeenAntwoord op de vraag van Giancarlo Romita: Hoe is het Langedijker familiebedrijf De Groot en Slot een wereldspeler geworden in uienzaden?
Nou Giancarlo, heb je even? De basis van het succes is het goed kunnen samenwerken met familieleden, medewerkers, partner BEJO, kenniscentra, telers, dealers etc. Je kunt als klein bedrijf niet alles zelf weten en zo maak je ook gebruik van de kennis buiten het bedrijf. Bij De Groot en Slot is zeker het motto van toepassing: ‘Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder’. En na jarenlang met veel geduld, doorzettingsvermogen en toch wel positief denken, is het ons gelukt uienrassen te ontwikkelen, waar wereldwijd steeds meer vraag naar is.
Met name de introductie van hybride-rassen, waarbij de eigenschappen van mannelijke- en vrouwelijke lijnen verenigd zijn, betekende een doorbraak op productiviteit, gecombineerd met kwaliteit en daarmee erg succesvol.
Wie bent u?
Ik ben Henk de Groot en al een mooi tijdje getrouwd met Gees. We hebben drie dochters, Sandra, Annet en Alice en 5 kleinkinderen. Helaas is Alice in 2013 met haar vriend Don tijdens een vakantie in India verongelukt, wat uiteraard een heftige periode was.
Ik ben ruim 30 jaar directielid van De Groot en Slot geweest en was operationeel verantwoordelijk voor veredeling en productie van alle varianten in uien, sjalotten en knoflook. Omdat de activiteiten internationaal zijn -uien worden namelijk overal geteeld en gegeten- heb ik de hele wereld wel zo’n beetje over gereisd. Inmiddels ben ik pensionado, ‘bemoei’ me nog wat met het familiebedrijf, zit in besturen bij het verenigingsleven en als er nog wat tijd over is probeer ik met een ‘stok’ zo’n klein wit balletje in die ‘veel te kleine’ holes te krijgen.
Van wie bent u dr ien?
Ik ben een zoon van Jacob de Groot en Geertje Glas, allen geboren en getogen in Broek op Langedijk. Ik was de tweede zoon die altijd de spullen van zijn oudere broer kreeg, zoals kleding, fiets en speelgoed. Niks mis mee hoor.
Mijn vader was in 1955 één van de oprichters van het familiebedrijf, toen er ook al uienzaad werd geteeld, maar nagenoeg alleen voor eigen gebruik en voor een paar tuinders in het Geestmerambacht.
Wat heeft u met dit dorp?
In dit dorp liggen mijn ‘roots’ en hoe leuk en avontuurlijk het reizen ook is, telkens ben ik weer blij om thuis te komen bij Gees, the kids, familie, vrienden etc. Er is het gezegde: ‘Oost, west, thuis best’, nou dat klopt helemaal hoor.
Wat is de mooiste plek van Langedijk?
Het gebiedje bij het Museum Broekerveiling, Marktzicht, Veilingbrug,
’t Bakkerhuys, het Bollengebouw, alles omringd door water. Ik heb daar altijd vlakbij gewoond en er ook mijn jeugdherinneringen liggen. Nu is het een plek waar altijd vertier en gezelligheid te vinden is
Welke herinnering aan dit dorp is u dierbaar?
Hoewel ik nooit zo achteromkijk, staat met stip bovenaan de viering van 9-eeuwen Langedijk in 1980. Wat een feest, gezelligheid en leuke activiteiten in en met het hele dorp. Omdat ik nogal een mensenmens ben en wel van feesten hou, een prachtige ervaring. Jammer dat ik 10-eeuwen Langedijk ‘waarschijnlijk’ niet ga meemaken, maar ja straks zijn we toch Dijk en Waard.
Wat is uw advies aan de burgemeester?
Zoek snel een nieuwe baan want per 31 december houdt het in Langedijk toch echt op.
Wat is het beste advies dat u zelf ooit kreeg?
Toen ik directeur werd zei één van de commissarissen: “Een directeur moet beslissingen nemen en van de 10 beslissingen is er vast één fout. Over de goede beslissingen hoor je meestal niets, maar over die foute beslissing blijft men vaak zeuren.” Het lijkt dan net of je alles fout doet, maar dat is natuurlijk niet zo.
En inderdaad in het leven gaat niet alles vlekkeloos, maar deze commissaris had nog een mooie slogan:
“Je bent een goed mens als je geen fouten maakt, maar een ‘groot’ mens als je je fouten kunt toegeven’. En... die commissaris was mijn vader.
Wat zouden mensen echt van u moeten weten?
Dat ik dit interview helemaal niet wilde, maar onder grote druk ben gezet door Giancarlo -de dirigent van het Langedijker Koor- waar ik voorzitter van ben. En... men mag ook wel weten dat ik niet zo van gezeur hou, want ik val onder de categorie mensen die vinden dat we maar kort op deze aardbol zijn en dan kun je daar beter maar van proberen te genieten en plezier maken.
Wie is uw opvolger in deze rubriek?
Opvolger is Kees Ekhart met de vraag: ‘Waarom ben je als ras Amsterdammer in Langedijk gaan wonen?