De vakantiekoffer die op reis ging
REGIO – “Hij was splinternieuw maar zoals je ziet heeft het reizen wel de nodige beschadigingen opgeleverd. Maar alles doet het nog prima”, vertelt Yvonne Vosburchart uit Koog aan de Zaan over haar ANWB-koffer. Het zwarte exemplaar heeft na haar vakantie vorig jaar precies een jaar zelfstandig heen en gependeld tussen Engeland en Frankrijk. Om na een jaar zoekgeraakt te zijn geweest, onlangs ‘gewoon’ door DHL op het juiste adres in Koog aan de Zaan afgeleverd te worden.
door Dirk Karten
De vakantie van Yvonne en twee vriendinnen begon begin vorig jaar vanuit Engeland. “Een geweldige vakantie. Drie meiden die met een camper zes weken lang door Nieuw-Zeeland toerden”, lacht Yvonne als ze terugdenkt aan haar mooie roadtrip.
“Het was handig omdat mijn vriendin in Engeland woont, om vanaf London naar Singapore en dan door te vliegen naar Auckland. Bij terugkeer was echter de coronapandemie een feit en reizen lastiger. Het bleek bovendien goedkoper om de koffer per post vanuit Engeland naar mijn huis te laten verzenden in plaats van mee te nemen in het vliegtuig. Omdat hij extra zwaar was, moest ik anders extra bijbetalen”, vertelt Yvonne.
Haar Engelse vriendin sealde de koffer extra veilig in en bood hem, inclusief officieel verzendbewijs, bij de Engelse post aan om te versturen naar Koog aan de Zaan. Maar toen besloot de koffer op eigen houtje verder te reizen…
“Ik heb nog zo’n zes weken gewacht, maar de koffer bleef spoorloos. Inmiddels had mijn vriendin in London bij op het postkantoor mogen zoeken in de ruimte met achtergebleven poststukken. Ze zag vele koffers, maar niet de mijne. Dus heb ik op een gegeven moment maar mijn reisverzekering gebeld. Daar kreeg ik te horen ‘reken er nu maar niet meer op dat uw koffer nog terugkomt.’ Ik kreeg keurig de spullen vergoed die erin zaten. Dat was nog een gedoe, want wie bewaard nou alle aankoopnota’s? Maar goed, ik was tevreden en had ook niet meer het idee mijn koffer ooit terug te zien.”
Tot precies een jaar en één week na de vakantie van het trio. De DHL kwam bij Yvonne in de straat en ze zei nog voor de grap tegen de bezorger ‘u komt zeker mijn zoekgeraakte koffer brengen?’ “Nou mevrouw, als dit hem is, dan is dit inderdaad het geval”, was zijn antwoord. Ze was verbluft.
“De koffer was wel opengemaakt, maar op een zonneklep na die ik als souvenir had meegenomen van een populair hotel, zat alles er nog in. Het was vooral de vuile was die muf rook. Maar al met al viel het me reuze mee”, zegt Yvonne nuchter.
Uit papieren die DHL in de koffer had gestopt, bleek dat hij vooral tussen Engeland en Frankrijk heen en weer heeft gereisd. Waarom na een jaar eindelijk haar adres in Koog aan de Zaan wel werd gevonden, is vooralsnog voor Yvonne een raadsel. “Kon mijn koffer maar praten, dan wist ik waar hij allemaal is geweest”, lacht ze.
Reactie DHL
We vroegen we aan de persafdeling van de internationale verzendorganisatie DHL hoe het kan dat ze na een jaar plotseling wel het juiste adres wisten te vinden. Maar helaas. Het bleef bij een ontvangstbevestiging van de mail die we stuurden. Er kwam voor de gestelde deadline geen antwoord. Blijkbaar is de vraag te lastig om antwoord te kunnen geven. Het blijft dus bij ronkende kreten op de DHL-website waarmee ze op de borst roffelen als ‘met de expertise van 360.000 specialisten leveren wij geïntegreerde services en maatwerkoplossingen voor het vervoer van uw goederen, pakketten en documenten.’
Maar ach, Yvonne heeft tenslotte haar koffer én spullen weer terug. Het is nu wachten tot we ‘even' corona de kop hebben ingedrukt zodat de grenzen weer open kunnen en we weer lekker op reis mogen.