Klantenservice
AlgemeenHet nieuwe huishoudelijke apparaat beviel helemaal niet, terug naar de winkel.
De dame van de klantenservice was vriendelijk maar: ‘De verpakking is beschadigd.’ Ik antwoordde dat het uitpakken een traumatiserende worstelpartij was geweest met schade aan beide partijen, de plastic verpakking én mijzelf: ’Een Zeeuwse oester is er niets bij, probeer het zelf!’ Ze keek naar haar gifgroene kunstnagels. Dat was afdoende.
Het volgende retour-probleem was dat het apparaat gewoon functioneerde. ‘Klopt’, gaf ik toe, ‘Maar het piept. Het piept als ik het aanzet, piept als ik het harder of lager zet, piept als ik het uitschakel en piept als het uitgeschakeld is. “Piept”, dat staat niet op de verpakking!’ De medewerkster: ‘Maar meneer een piepje meer of minder is toch niet erg?’ Ik: ‘Weet u wat er allemaal piept in mijn huishouden mevrouw? A-L-L-E-S! Ik wil er geen piep meer bij!’ Je dagen slijten tussen piepende gadgets, is dat écht leven?
De laatste hindernis was het bonnetje - dat ik in mijn broekzak had gestopt en een vodje geworden was. ‘Zonder een leesbaar aankoopbewijs kan ik geen geld…’, ik onderbrak haar. Even later stond ik buiten, het retourbedrag in mijn hand. Hoera voor de klantenservice!
Zojuist verscheen het kritische rapport ‘Groen in de stad’ van de Rekenkamer Metropool Amsterdam. Het bestuur geeft toe: veel is niet in/op orde. Groene coalitie, mijnhoela. B&W zou ook eens een klantenservice moeten openen. Ons stembiljet is dan het garantiebewijs. “Niet tevreden, stem terug!” Ik trek alvast een nummertje.
Simon de Boer