Landsmeerderveld (2)
In een eerder 'Mag ik even' heb ik mijn idee over de mogelijkheden van woningbouw in het Landsmeerderveld beschreven. Niet met de gedachte dat het allemaal beslist volgens deze gedachtegang zou móeten gaan, maar om de Landsmeerse gemeenschap en het door die gemeenschap gekozen bestuur ervan bewust te maken dat ook een kleine gemeente verantwoordelijkheid heeft om de volkshuisvesting serieus te nemen.
Als er dus op nationaal niveau berichten verschijnen zoals die waar ik over schreef, Landsmeer als lijstaanvoerder van twee akelige lijstjes, dan is het tijd om de mouwen op te stropen en aan de slag te gaan. Want die lijstjes zijn beschamend genoeg.
Wie een sociale huurwoning nodig heeft komt op de wachtlijst en dat betekent dat er een wachttijd wordt berekend van 22 jaar (met stip landelijk nummer 1).
Dat de verkoopprijzen van bestaande koopwoningen in 10 jaar tijd met 100% zijn gestegen (ook met stip landelijk nummer 1).
Deze rangschikking is niet vererend, maar onderstreept nadrukkelijk dat de nood hoog is en dat niet alleen in de sociale huursector.
Het is in Landsmeer wat je noemt gebruik geworden dat, als iemand over woningbouw in het Landsmeerderveld begint, er van allerlei kanten wordt geroepen dat het niet kan en niet mag. Om aan te tonen dat er zelfs bestaande regelgeving is die woningbouw daar verbiedt wordt verwezen naar de Natura-2000 gebieden en nu ook naar de verordening Bijzonder Provinciaal Landschap, die sinds kort van kracht is (november 2020).
De bekende zoekmachine brengt ons via de zoektermen 'Natura-2000 gebieden' en 'Bijzonder Provinciaal Landschap' op de websites waar die regelgeving nader wordt toegelicht.
Op natura2000.nl/gebieden/noord-holland worden 27 gebiedsnamen vermeld, maar in die lijst komt het Landsmeerderveld niet voor.
Op noord-holland.nl/ruimtelijke_inrichting staan 32 BLP's vermeld, maar ook in die lijst komt het Landsmeerderveld niet voor.
Er bestaan dus geen wettelijke belemmeringen om de mogelijkheden het Landsmeerderveld biedt om er woningen te bouwen in discussie te brengen daar waar zo'n discussie thuis hoort: in de gemeenteraad.
En omdat de zorg voor de volkshuisvesting een permanente zorg behoort te zijn, is het vaststellen van een structuurvisie voor het Landsmeerderveld de juiste weg om die zorg 'handen en voeten' te geven.
Landsmeer moet groen blijven. Dat is een vaak gehoorde uitspraak als er over bouwen in het groen wordt gesproken. Niemand zal vol willen houden dat Landsmeer niet groen mag blijven. Landsmeer is goed voorzien van groen, rekening houdend met de nogal geringe omvang van het Landsmeerse grondgebied dat met 26,44 vierkante kilometer, waarvan 14% water, een natuurgebied als het Ilperveld (630 hectare) en ook een groot deel van het natuurgebied het Twiske (650 hectare) omvat. Beide gebieden zijn uiterst beschermd.
En, natuurlijk niet te vergeten dat in de bebouwde delen van de gemeente royaal openbaar groen aanwezig is.
Door het opofferen op korte en middellange termijn van zeg 175 hectare van het Landsmeerderveld aan de hoogst nodige woningbouw zal Landsmeer nauwelijks minder groen worden. Maar Landsmeerders kunnen wel enige tevredenheid voelen over het getuigen van goed burgerschap.
Van harte hoop ik dat veel inwoners van Landsmeer hun instemming zullen betuigen, bij voorbeeld door een mailtje naar het gemeentebestuur.
Op de website van de gemeente Landsmeer lezen we: 'De inwoners van de gemeente Landsmeer staan bekend als actief en betrokken. Hun betrokkenheid bij sociale, maatschappelijke en economische kwesties is van groot belang bij het realiseren van de doelen die de gemeente Landsmeer stelt. Het gemeentebestuur heeft burgerparticipatie dan ook hoog in het vaandel staan.'
Ir. G.H. Kellersmann