Ook tijdens de Watersnoodramp diende de kerk als opvangadres.
Ook tijdens de Watersnoodramp diende de kerk als opvangadres. (Foto: Archief JdW)

De geschiedenis herhaalt zich

OOSTZAAN - Het is niet de eerste keer dat de Grote Kerk een opvangcentrum wordt voor dorpsgenoten; dat is eerder gebeurd. Dat het bestuur nu heeft besloten om de kerk open te stellen voor studie onder de naam ‘Leren in de Kerk’, mag voor de huidige kerkgangers wellicht wat bezwarend zijn. Echter, wij allen zijn Gods kinderen en in tijden van nood – zoals destijds met de Watersnood van 1916 en vandaag de dag met corona-epidemie - is het noodzakelijk dat het kerkgebouw een plaats van opvang is voor betrokkenen.

We leven op aarde en dankzij ons menselijk samenzijn en sociale contacten is dat leven aanvaardbaar en leefbaar. Dan gebeurt er iets waar we vandaag de dag mee geconfronteerd worden. Corona, lockdown, besmetting, sluiting, beperkingen… Zoiets was er ook in 1916; de Watersnood. Door een dijkdoorbraak bij Monnickendam - de Afsluitdijk bestond toen nog niet - overstroomde het gehele gebied van Waterland, waaronder Oostzaan. De kerk was toen een vluchthaven voor Oostzaners. Een bizarre tijd.
Nu bevinden we ons na ruim honderd jaar in een tijd waarin een epidemie van besmettingen – een mondiale coronanood - leidt tot het grotendeels sluiten van scholen, waardoor de opleiding van jongeren ernstig belemmerd wordt. Natuurlijk vindt er wel opleiding plaats door middel van beeldschermen, maar het sociale contact – ook in schoolklassen – ontbreekt.

Het initiatief om de kerk open te stellen voor studiemogelijkheden is een uiting van welzijn en zorg. Daar waar de nood van de samenleving zich uit, voldoen de kerk en de kerkelijke gemeente aan Gods zorg. Ook vandaag in 2021. Studeren en lessen volgen in een gemeenschappelijk samenzijn is vormend. Het kerkgebouw is daar een prima locatie voor.

JdW