Een zangvogel.
Een zangvogel. (Foto: Klaas Ros)

In de nesten

In het Veld draait nu alles om de nesten: voorbereiden, broeden en jongen grootbrengen.

Een moeder Eend bijvoorbeeld die voorzichtig in de sloot springt met achter haar aan, één voor één, haar fraai getekende pullen, tot twaalf stuks, mogelijk van meerdere vaders.


En op het veld de dikke donsveren Ganzenpullen, met daaromheen rennend en spelend de jonge Hazen. Razendsnel en wendbaar, maar tot botsingen met de Ganzen komt het niet.


Een waar lentespektakel, voor wie het wil zien.


We telden honderddertig Wulpen op doortocht, herkenbaar aan hun lange snavels met punt naar beneden, om wurmen en insecten mee uit de grond te halen.


Als ze opvliegen, zie je witte onderveren glinsteren in de zon. Op weg naar hun broedgebieden in het Noorden.


Grutto-ouders zijn met hun jongen al snel na de geboorte samen op zoek naar eten. Verder zagen we her en der een paar Tureluurs en wat luidruchtige Scholeksters en Kieviten.


Het jonge riet ontluikt


Nu het warmer wordt en het jonge riet ontluikt, zien we de Rietzangers weer, herkenbaar aan hun schorre zangtonen, met tinten van zware shag.


Aan de zuidzijde van ons oorlogsmonument bevinden zich in het riet Blauwborsten. Deze zingen fraaier dan de Rietzangers en kunnen bovendien andere vogels imiteren, zodat vijanden met een kluitje het riet ingestuurd worden.


De vrouwtjes ontberen de blauwe borst, maar hebben oranje veren in hun staart.


Blauwborsten stonden op de Rode Lijst van bedreigde vogelsoorten. Door de aanleg van de Oostvaardersplassen heeft deze soort een extra leefgebied gekregen. Ze nestelen daar zo goed, dat ook wij kunnen genieten van deze beeldschone vogels.


Hens Merel de Haas,

Hanneke van Dusseldorp