Simon de Boer
Simon de Boer (Foto: Aangeleverd)

Speenkruid

‘Noord wordt steeds minder groen'. Deze dringende boodschap staat in vlugge graffiti-letters op de muur van het Oostertocht-parkgemaal. Inderdaad: het steen rukt op.

Architecten en projectontwikkelaars gooide de goede Noordse traditie van tuinstedenbouw resoluut overboord, nieuwe wijken hebben amper groen - of sociale huurwoningen. Echt een gemiste kans.


Duizenden bomen werden gekapt. Groencompensatie bestaat uit een strook vlinderbloemen, zoals bij het Krijtmolen-park - een Krijtmolen-plantsoentje, als je de aloude oeverbegroeiing van het Noord-Hollands Kanaal van het park aftrekt.


Minder groen. Dat zou je niet zeggen als je deze week door het W.H.Vliegenbos loopt. De bosbodem is bedekt met een adembenemende zee van bloeiend speenkruid. U moet echt even gaan kijken! Het kruipplantje en de mens lijken wel wat op elkaar. Ik bedoel dan niet de aambeien waar de heilzame bodembedekker zijn naam aan dankt (speen). Nee, hun vrolijke gele bloemetjes openen zich voor de voorjaarszon zoals wij, gezeten op een richeltje met de jas nog tot boven dicht, het bleke wintergezicht verlangend richten op de eerste zonnestralen. Is het te koud, dan blijft het bloempje dicht en de mens binnen.


heeft het vermogen om ondergronds door te groeien, desnoods onder een pak sneeuw. Onzichtbaar verbindt het zich met soortgenoten. Door al dat netwerken lijkt het woekerende plantje ook wel op al die groenliefhebbers die in de verschillende buurten strijden voor het behoud van de natuur in Noord - een frustrerende en zeer ongelijke strijd.


Net als het speenkruid, samen groeien we sterker en groter. Geef niet op!


Simon de Boer