Ambtelijke bestuursperikelen
LANDSMEER - De gemeente Landsmeer heeft een moeilijke tijd, ook financieel, en met name de ambtenaren die zich met omgevingsrecht en vergunningen, handhaving bezig houden.
Hierbij word het meest ontbeerd dat plannen die beoordeeld moeten worden niet de juiste tijd en expertise verkrijgen die benodigd zijn, wat dan weer ten nadele van de burgers en projectontwikkelaars is". Zij moeten wachten op (woning)bouw. Niet doordacht bouwen en ontwikkelen staat de vooruitgang ook weer in de weg.
Terwijl de algemene kosten voor de gemeente zwaar uit de klauwen zijn gelopen en een inhaalslag door terugverdienmogelijkheden waaronder leges heffing nu in de vertragingsweg lijken te staan.
Om een uitweg en solide terugwinning te verkrijgen zouden we eens bij de buurgemeente Purmerend kunnen kijken. Die kennen hun '# koffiemomentjes'; dit is een combicontact van ontwikkelaars/architecten in samenwerking met de overbelaste omgevingsambtenaren. Kostenbesparend en gelijktijdig zeer effectief, samen het einddoel bepalen.
Hoe dat zo?
Wel, de ontwikkelaars/architecten kennen de omgevingsbehoeften ook heel goed, en kunnen het bestemmingstraject voorkoken. De ambtenaren toetsen deze dan weer op hun merites. Zo kunnen projecten een efficiëntere doorlooptijd hebben en de gemeentekas kan met legesopbrengsten gevuld worden. De ontwikkelaars nemen zo een financieel deel van de beoordelingen voor hun rekening.
Zo snijdt het mes aan twee kanten en als de inhaalslag daar is kunnen de 'koffiemomentjes #' gevoeglijk weer verdwijnen. De druk op de gemeente en samenleving is al lang te hoog, en juist de oplossing is het probleem. Dat moet! niet. Zo heb ik het plan om de parkeerplaatsen bij de sporthal te behouden, maar daarboven op 1900 vierkante meter kleine sociale wooneenheden van bijvoorbeeld 35 vierkante meter in twee lagen met gezamenlijke binnentuin te bouwen voor de jongere en oudere inwoner. Gratis gemeentegrond! En geen grondsanering en win-win voor de parking, vrijdagmarkt én wonen, voor alléén inwoners van Landsmeer via een woonstichting.
Ook begreep ik dat er plannen zijn voor verdiepingen op het winkelcentrum Nieuwe Gouw. Wel, deze plannen moeten zonder verouderde dogmatische bestemmingsplannen met de instemming van omwonenden voortvarend worden aangepakt. Een bestemmingsplan is feitelijk al verouderd nog voordat het door de Raad is geaccordeerd. Eigenlijk moeten plannen alleen de hoofdlijnen uitzetten, en de maatschappelijke ontwikkelingen het fijnwerk laten doen. Hoe lang lopen we achter de feiten aan?
Ook kunnen we onze inwoners niet ophokken (kern verdichtingbouw) om de omliggende graslanden te ontzien. Het lijkt de wereld op zijn kop, de mens onder aan de woonladder. Er zijn best nog mooie plannen onder onze ontwikkelaars, maar een andere kijk op de omgevingstoets zal nieuwe inzichten en oplossingen laten aandienen. Vraag de inwoners naar hun behoeften en ideeën (tevens kostenbesparing voor het ambtenarenkorps).
(Bij een brandweerincident noemt men het '# koffiemomentje' een 'motorkapoverleg': De disciplines die ter plekke gezamenlijk de problemen strategisch benoemen, aanpakken en oplossen, brandweer, politie, ambulance, salvage, chemisch advies, evacuatie e.d.)
Verder nog eens even over de slapende toeristenbeleidsnota ( 2018) die met name de AirB&B-uitbaters niet op juiste spoor zetten, of willen we een passantenhotel? Of verdeeld over de hele gemeente ruimteverhuur voor B&B-gasten, die zo veel aangenamer verspreid kunnen genieten van de mooiste plekjes die 'de Landsmeerder' te bieden heeft? En bij private verhuur hebben de bewoners, en niet de enkele directie van een slaapkolos, de verhuurpenningen, terwijl nu Amsterdam onze toeristenpenningen int. Dit kan veel beter door de exploitanten direct worden afgedragen aan de gemeentekas: win-Win. De toeristenindustrie behoort tot een van grootste bedrijfstakken op aarde.
De regels moeten worden uitgebreid door meervoudige verhuureenheden, afhankelijk van de private erfgrootte en parkeermogelijkheden. Dan verdeelt , dan verdeeld men de druk en onze middenstanders; restaurants, fiets- scooterverhuur, Landschap Noord-Holland, boottochtjes krijgen ook een deel van de toeristen koek, ook weer win-win.
Er is een toeristenbeleidsnota. Die zou gezamenlijk herschreven kunnen worden door de circa 50 exploitanten, en daarna getoetst door de gemeenteraad, waarna er een gestroomlijnd geheel wordt gevormd. Laten de partijen maar het wiel uitvinden. De koetsier (de Raad) test het geheel en geeft zijn eindgoedkeuring.
Zo wordt Landsmeer nog eens een bewonderde parel aan de ring(vinger) van Amsterdam (besturen betekent niet de bus naar de volgende halte duwen maar achter het stuur plaatsnemen en gaan!).
Peter R. Ruijs, Landsmeer