‘Juf’ Tinky Danner neemt afscheid
AlgemeenNOORD - Na 43 jaar actief te zijn geweest als leerkracht op basisschool De Biënkorf in Amsterdam-Noord gaat Tinky Danner volgende week met pensioen. De school is in die tijd heel erg veranderd, maar paradoxaal genoeg ook hetzelfde gebleven. De schouder waartegen je als kind kon uithuilen, de bemoedigende woorden, de duimen van juf of meester omhoog bij een leerprestatie, de warme aandacht zelfs in een klas met dertig kinderen: die zijn van alle tijden.
door Tom Tossijn
Liefst 43 jaar is Noorderling Tinky Danner als leerkracht verbonden geweest aan één basisschool in Noord: De Biënkorf. Vele honderden, zo geen duizenden kinderen heeft ze in al die jaren onderwijs gegeven en dus voorbereid op de samenleving, op het vervolgonderwijs, op het samenwerken met anderen. Hoe is het mogelijk in deze tijd van jobhoppen en carrièreplanning: zó lang voor één werkgever op één plek blijven werken? Tinky zelf maakt zich er niet zo druk om. Ze kijkt op die jaren met nuchterheid en natuurlijk ook met een forse dosis weemoed terug, nu de pensioendatum heel dichtbij is en ze volgende week afscheid van het team, maar vooral van de kinderen gaat nemen. “Ach, als het maar leuk, vernieuwend en uitdagend genoeg is en je bent geworteld in de lokale samenleving, dan blijf je echt wel als juf op één school zo lang doorwerken. En onderwijs is tot op zekere hoogte ook universeel. Kinderen ontwikkelen zich dankzij de leerkracht in wie ze alle vertrouwen hebben. Die rol van de leerkracht verandert niet fundamenteel per school.”
Digitalisering
Uiteindelijk is er volgens Tinky Danner in al die jaren ten minste één heel fundamentele, dagelijks zichtbare verandering waar te nemen binnen alle schoolmuren, ook voor de leerkrachten: de digitalisering van het onderwijs. Daar waar lesboekjes, boeken uit de schoolbieb, kleurpotloden, posters, wandkaarten en informatiemappen altijd door kinderen in de klas werden gebruikt zijn het nu tablets, spellingprogramma’s, elektronische whiteboards en opmaakprogramma’s voor digitale werkstukken die dominant zijn in het dagelijks lesaanbod. Tinky Danner: “Veel meer tijd van de leerkracht gaat nu zitten in de begeleiding van het door kinderen raadplegen van bijna oneindige bronnen op internet. Ze moeten daarbij leren welke informatie ze op welke manier het meest effectief kunnen raadplegen, wat een betrouwbare bron van kennis is en wat pseudo-kennis. Op ons als leerkrachten rust de taak om dat goed toe te lichten in de les, om kinderen op internet wegwijs te maken, om niet alles te laten verworden tot wiki-kennis. Dat moet je als school goed voor elkaar hebben en dat moet je jezelf als team op school goed eigen maken. Uiteindelijk zou iedere school een lerende organisatie moeten zijn.”
Zelfs het schoolbord met de witte piepende krijtjes is volledig verdwenen. Klassikale en groepsinstructie gebeurt nu met digiboards. Een heel verschil met vroeger. Maar wat niet anders is dan vroeger, is dat je als leerkracht de kinderen bemoedigt en ze leert het beste uit zichzelf te halen. “Alles om het kind heen is complexer geworden in die 43 jaar, er komt veel meer op ze af, van Jeugdjournaal tot computer. Dan rust op ons de plicht om ze daarbij grondig te helpen.”
Culturele ontwikkeling
Akkoord… toch nog één verandering in die 43 jaar. Veel veranderd bij de meeste basisscholen is immers de laatste halve eeuw de aandacht voor de persoonlijke en culturele ontwikkeling van kinderen. Werkvormen als theater, rollenspel, muziek, zang, dans en literatuur hebben steeds meer hun intrede gedaan, wat voor heel veel kinderen uitdagend, leerzaam en leuk is. Op de Biënkorf is dat gebeurd dankzij de grote inzet van Tinky Danner. Want ze was altijd ijzersterk in culturele vorming, omdat ze zelf al jarenlang speelt in het amateurtoneel. Musicals met Tinky instuderen was daarom altijd inspirerend en uitdagend voor de kinderen.