Sonja Vetter
Sonja Vetter (Foto: Olivier Middendorp)

Sonja is het gezicht van landelijke campagne

AMSTERDAM - Sonja Vetter uit Amsterdam is met haar inzet voor de Darwintuin het gezicht van de landelijke campagne Mensen maken Nederland. Dit wordt gehouden in het kader van het Nationaal Jaar Vrijwillige inzet 2021, wat geopend is door Koningin Maxima. Deze campagne richt zich op het betrekken van nieuwe gezichten en ook ouderen bij vrijwilligerswerk.

Sonja beschikt over een bijzonder hoge mate van energie, zegt ze zelf. Toen ze zestig werd ging ze met pensioen om verder te gaan als zelfstandige. Sindsdien schreef ze talloze subsidieaanvragen, won prijzen met conceptontwikkelingen in de bouw, kreeg de titel ICT-inspirator, paste en passant nog even op zeven kleinkinderen en nam een Amsterdamse stadstuin onder haar hoede die inmiddels functioneert als een geoliede machine met wel 45 vrijwilligers. Vervelen? “Nooit!” De carrière van Sonja, woonachtig in Amsterdam-Oost, is nogal divers te noemen. “Ik studeerde geschiedenis en werd docent op een middelbare school. Later werd ik schoolleider op het Montessori Lyceum en na mijn pensioen conceptontwikkelaar in onder andere de bouw.” In haar tijd als schoolleider liet ze als eerste in Nederland een virtuele schoolomgeving ontwikkelen. Een innovator is ze. Later ontwierp ze bij verschillende wedstrijden bouwconcepten, won diverse keren en sleepte voor diverse organisaties subsidies binnen. Nu ze 78 is, hoeft ze van zichzelf niet meer te werken voor geld, maar dat betekent absoluut niet dat ze stil zit.

Toen ze er enkele jaren terug op een dag lucht van kreeg dat de tuin die pal voor haar woning in Watergraafsmeer ligt, opgedoekt zou worden, kwam ze des Sonja’s in actie. “De tuin, een van de mooiste van Amsterdam, is decennialang met liefde en kunde onderhouden door een tuinman, maar helaas hield hij meer van planten dan van mensen en zat de tuin heel vaak op slot.” Toen de beste man met pensioen ging en de gemeente zag dat er weinig activiteit in de tuin was, zagen ze dit als een mooie bezuinigingspost. “Nou, dan hadden ze even buiten mij gerekend!” Ze legde contact met de gebiedsmanager, schreef een plan, peuterde geld los uit een ander gemeentelijk potje en zie daar: de verlaten en verloren tuin werd een bloeiende plek met de naam ‘De bloementuin van Darwin’. In de nieuw opgerichte vereniging ‘Vrienden van het Park van Darwin’ verzamelden zich allerlei stadsgenoten. Er kwam een bestuur en natuurlijk vrijwilligers die in de tuin aan de slag gingen. “Een groot deel van de helpende handen zijn mensen die veel thuis zitten. Hier kunnen ze heerlijk werken in de buitenlucht en hebben ze sociale contacten.” Ook andere stadsgenoten zetten zich in. “Buiten het hek hangt een bord ‘kom erbij!’ en dat doen mensen dan ook.”

Wie ook interesse heeft in ander vrijwilligerswerk bijvoorbeeld in Amsterdam-Noord kijkt op vca.nu of vrijwilligerswerk.nl.