Wonen buiten, ja geweldig
Recent vernam ik dat een prominente VVD-politicus in een inmiddels gewist bericht stelde dat er vanuit bewonersinitiatieven van het Landelijk gebied geen signalen zijn te bespeuren om woningbouw in te zetten.
Opmerkelijk, dat hier een stel verstokte zelfzuchtige egoïsten wonen, die hun rijke grootgrondbezittingen niet zouden willen delen voor anderen die wellicht ook wel graag buiten willen wonen. Niets is minder waar. Er zijn sowieso verschillende projecten aan de gemeente voorgesteld.
Ik geef een paar voorbeelden: aan het einde van de Van Beekstraat zijn verschillende eigenaren die hun bedrijfslocaties graag verplaatsen om ze hierna voor woningbouw ( >15 woningen) in te zetten. De gemeente is op de hoogte. Aan de overzijde van het Kanaal kan een prachtige toegang naar Waterland worden geïntroduceerd via bouw aan de Van Beekstraat.
Verder is er al jaren een plan om de industrielocatie botenreparatie op Kanaalweg 30E om te zetten naar >15 woningen, en verder de bekendste locatie; Kanaalweg 29 van Ilperzigt B.V., om 13.000 vierkante meter bedrijfsafvalstort om te zetten naar 38 waterbungalows (in de buurt van BIVOBO recreatiekavels). Een prachtplek mét een verleden. Ook ontwikkelaar Albert Postma, met een hart voor de woningzoekende, wil 120 woningen aan het Landsmeerderveld. Albert, succes.
Alle informatie van overheidswege duidt erop dat de lokale overheid het Landelijk gebied heilig heeft verklaard, waardoor er zelfs geen enkele ontwikkeling kan plaatsvinden. Het is wel opvallend dat niet betrokken ambtenaren de omgevingsbelangen beheren, en alles lijken te blokkeren, terwijl in 'het Lint' weer buitenproportionele ideeën mogelijkheden krijgen.
In heel Noord-Holland staan 18.000 landelijke huizen zoals bij ons, er staan zo’n 100 huizen in ons buitengebied (in de rest van Landsmeer 4755 huizen) op een oppervlakte van het Ilperveld en Landsmeerderveld, 1100 hectare in landelijk gebied. Daarmee is nog geen sprake van overweldigende natuurimpressies. Wanneer je langs het kanaal rijdt bij het pontje Landsmeerderveld, dan zie je een groene woestijnsteppe. Kleurloos, flets, vlak. Kortom: kaal. Geen enkele natuurvariatie. Ooit een mooie tuin met alleen gras gezien? Het zou prachtig zijn om een paar gelukkigen (150?) een waterbungalowoase te laten bewonen, en hierdoor differentiatie en een kleurenpalet, bomen, waterpartijen, wildgroen te geven. Wij hebben geen hekel aan mensen, maar storen ons wel aan de groenverwijdering in de woonkernen, waardoor iedereen 'lekker' woont, maar zeker niet vrij.
Langs het Landsmeerderveld kan prima een prachtig lint van huizen verrijzen. Als wij verhoudingsgewijs het buitengebied mee laten groeien met de woonbehoeften, kunnen er minstens 200 woningen (van de 4755) bij, en in het Landsmeerderveld uiteindelijk wellicht 1500, maar wel in de Waterlandstijl alstublieft (die niemand nog heeft uitgevonden); drijvende woningen, geen watervrees, maar hoe charmant, de slaapvertrekken half onderwater, en alles met onzichtbare zonnepanelen.
Nederland is in een Europees huisbeeld de keuken van Europa: drukte, hectiek, koken, vaatwassers , afzuigkap, snijmachines, koelkasten, cooker, afvalopvang, keukenwasmachine, kattenvoer, en wat dies meer zij, geven de keuken nou eenmaal meer drukte dan de woonkamer of de tuin. Daarom moet het roer om. Accepteer dat het hier gezellig druk is, geef een stukje 'natuur' terug aan de burger. Er blijft hier nog zoveel over…
Er word nogal vaak geschermd met de Provincie die van alles niet goed vindt. Echter, de lokale overheid moet eerst de plannen steunen, daarna komt de Provincie in beeld, absoluut niet andersom. Nee, de politiek kan een inhaalslag maken door de verhoudingen te wegen en te toetsen aan de omgevingsbehoeften van de burger. De natuur regeert, maar niet hier in Nederland. Die deur is allang dichtgeslagen.
Amsterdam loert op de mooiste buitentuin. Geef geen kans, neem uw kans.
Peter R. Ruijs, Landsmeer