Rust roest
AlgemeenZAANDAM – Opeens stond hij daar bij de sluis in Zaandam. Zomaar weer in de buitenlucht na duidelijk lange tijd meters Zaanwater boven de koplamp te moeten verduren. Het natte pak had hem zichtbaar weinig goeds gebracht. Zijn eens zo glimmend zwarte lakjasje was nu dof. De blinkende velgen hadden nu een dikke laag drab. En de stoere spaken hadden na jaren vechten tegen het vocht de hoop opgegeven en uit narrigheid een roestig jasje aangetrokken.
Toch had het nog slechter af kunnen lopen. Zoals met z’n fietsvriendin waar nu alleen nog een velg van over was. Gelukkig had hij wat er van haar over was, aan zijn stuur mee naar boven kunnen trekken. Ze hadden het nog zo samen afgesproken; samen uit, samen thuis. Maar thuis terug in de veilige schuur werd het niet. Hun laatste tocht samen werd een roemloos einde richting vuilstort.
Rust roest…