Eddy verzamelt alles met een Fordlogo
ZAANDAM - Eddy van der Meer (1962) uit Zaandam kun je gerust mister Ford noemen. Hij is zogezegd erg merktrouw. Zijn verzameling omvat duizenden autootjes. Misschien zijn er elders in de wereld nog verwoede verzamelaars met meer schaalmodellen, maar het unieke van de collectie van Van der Meer is de breedschaligheid. Zodra er maar een logo van de allereerste autofabrikant uit Amerika opstaat, hoort het bij hem in de vitrine of in de opbergkasten.
Door Guus Bauer
Vingerhoedjes, teenslippers, een platenspeler, een oude transistorradio, knuffelberen, bekers, bestek, mutsen, shirts, sleutelhangers en zelfs carnavalsordes sieren zijn verzameling, om maar eens een dwarsdoorsnede te noemen. Aan de wand hangt een origineel houten wiel van een T-Ford. De eerste aan de lopende band gemaakte auto in de wereld. Uiteraard heeft Eddy ook de productielijn in tin gegoten in een pronkkast staan.
‘Mister Ford’ heeft unieke verzameling van duizenden schaalmodellen
“Redelijk zeldzaam, die assemblage- eenheid. Die heeft mijn vrouw gevonden na lang speurwerk. Het is fijn wanneer je eega je passie deelt. Regelmatig ga ik namelijk in binnen- en buitenland beurzen en rommelmarkten af, op zoek naar iets wat ik nog niet heb. Toeval speelt ook een grote rol. Het originele houten wiel komt bij een verzamelaar vandaan van scheepssturen. Hij kreeg het ding in sterk vervuilde staat in huis en dacht een mooi scheepsroer te hebben.”
Eddy’s vrouw Linda beaamd zijn verhaal, zegt dat het een grote uitdaging is om nog iets voor de verzameling te vinden. “Het geeft een kick wanneer het lukt. Daarnaast hoor je heel bijzondere verhalen, is er contact met gelijkgestemden.”
Het verzamelen zat er al vroeg in bij Eddy, opgegroeid in de tijd dat je als kind suikerzakjes, voetbalplaatjes, postzegels of sigarenbandjes spaarde. En later natuurlijk speldjes en sleutelhangers. Zo af en toe kreeg hij modelautootjes van Matchbox en Dinky Toys cadeau. Daar was hij altijd heel zuinig op, nam bij het op straat spelen alleen maar oude, lelijke autootjes mee, speelde liever met die van de buurkinderen. De glimmende karretjes op schaal zouden immers maar eens vuil of bekrast kunnen raken.
(Vervolg op pagina 3)
