Sander (links) bij de racetandem met zijn guide Davy. ‘De snelheid is magisch’.
Sander (links) bij de racetandem met zijn guide Davy. ‘De snelheid is magisch’. (Foto: Menno de Haas)

‘Ik heb een jong motortje’

WORMER – “Zwemmen in open water is het lastigste onderdeel. Want: wanneer is het einde? Geen idee. Ik zie niets waardoor ik op koers blijf. Gelukkig zit mijn guide Davy met een elastiek aan me vast zodat ik niet afdwaal”, zegt Sander Koomen lachend. De triatleet uit Wormer maakt zich op voor deelname aan de Paralympische Spelen van 2024 in Parijs. Voor Sander staat het beoefenen van de triahlon gelijk aan het begrip vrijheid. Zwemmen, fietsen en hardlopen waarbij je even niet bezig bent met je beperking. Want Sander heeft het Ushersyndroom. Een progressieve erfelijke aandoening waarbij het gehoor én het zicht worden aangetast.

Door Dirk Karten

Ho, beste lezer: voordat u nu denkt, ‘dit wordt zeker een zielig artikel over hoe een jonge vent zich door sporten in het leven staande houdt?’ Verre van. Sander wil vooral mensen inspireren. Verbinden. Het is niet zo dat Sander zonder slag of stoot zijn aandoening, waar slechts 800 mensen in Nederland mee kampen, makkelijk accepteerde. Langzaam blind én doof worden is heftig. Sander maakte mee dat lotgenoten tijdens zijn revalidatie/acceptatietraject een eind aan hun leven maakten.

In plaats van zielig in een hoekje te gaan zitten, heeft Sander vorig jaar de stichting Enjoinsport opgericht. Hij is spreker, werd twee keer Nederlands kampioen paratriathlon en maakt nu officieel deel uit van TeamNL. De leden van de Nederlandse Triatlon Bond maken zich daarin op voor deelname aan de Paralympisch Spelen.

In 2024 wacht Sander de uitdaging 750 meter zwemmen, twintig kilometer fietsen en vijf kilometer hardlopen.

Triatleet Sander Koomen (42) maakt zich op voor Paralympische Spelen in Parijs

Sander moet zich zichtbaar focussen om te zien wie er binnenstapt in zijn woning. “Ik heb een zichtveld van acht graden. Alsof ik altijd door een rietje kijk. Wat ik nog zie is ondanks mijn staar nog redelijk scherp. Ik heb mazzel. Normaal gesproken hoort staar bij mijn ziektebeeld en had ik nu al niets meer kunnen zien. Eigenlijk moet ik mijn ogen minder belasten. Want daardoor heb ik altijd hoofdpijn. Ben altijd moe. Dat neem ik maar voor lief. Ik weiger eraan toe te geven. Maar genoeg over Uscher, heb je trek in koffie?”

(VERVOLG OP PAGINA 3)



Sander werd gegrepen door de triatlonuitdaging. Zijn doel: goud in 2024 in Parijs halen!
Aan het elastiek hardlopend richting goud in Parijs.