'Zat ik te roeien tussen ‘bonken’ van mannen van de Saense Kat'
(vervolg van voorpagina)
WORMER - Sander Koomen: een gewone, vrolijke, open en inspirerende topsportman. Met vrolijke blindengeleidehond. Vader van drie kinderen. Plus een ongelofelijke drive om bij de top zes van wereld ranking te komen in zijn klasse PTVI (Klasse voor mensen met een visuele beperking) en zich zo vanaf 2023 te kwalificeren voor ‘Parijs'. Daarvoor traint hij nu zo'n twintig uur per week. Zijn doel: eerst internationaal doorbreken.
“Het ziet er goed uit. Ik heb er alle vertrouwen in dat deelname gaat lukken. Ik sta nu nog op de 49e plaats, maar er staan dit jaar nog wedstrijden op de rol waar we punten kunnen binnenhalen. Dat gaat gebeuren tijdens triatlons in Frankrijk, Spanje, Turkije. En misschien Japan. Zeker dat laatste land is slim om mee te doen want veel toppers vinden het te ver weg. Dat geeft mij meer kansen hoger te eindigen”, schat Sander zijn kansen in.
'Davy sleurt en trekt me bij het zwemmen en hardlopen op koers'
Hij hoopt internationaal door te breken als triatleet. Onmisbare steun en toeverlaat is de bijna twee meter lange Davy Heijsteeg. “Hij sleurt en trekt me bij het zwemmen en hardlopen op koers. En op de tandem is hij de stuurman”, vertelt Sander de rol van zijn twintig jaar jongere ‘guide’. Die moet altijd net een pas voor Sander kunnen lopen en dus zelf ook een beregoede conditie hebben.
'Jong motortje’
Over conditie en leeftijd gesproken: Sander is 42 jaar. Voor topsportbegrippen al ‘oud’. Als hij in Parijs deelneemt, staat de levensteller op 45 lentes. “De bondscoach gelooft in mij. Ik heb een jong motortje. Mijn lichaam zit goed in elkaar. Toen ik tijdens de talentendag in Papendal (het grootste topsporttrainingscentrum van Nederland) voor het eerst op de fiets stapte, viel op dat ‘ik wel wat wattages kan wegtrappen’. Fietsen vind ik nog steeds het gaafste onderdeel. De snelheid is magisch. Het zoevende geluid als je met zo’n ruim gemiddeld 40 km/uur fietst. Hardlopen heb ik altijd al gedaan. In de tijd dat ik me slecht voelde gaf het bevrediging mijn hoofd zo leeg te lopen door letterlijk stuk te gaan.”
Bij zijn geboorte was Sander al slechthorend. Vanaf zijn pubertijd werd hij nachtblind. Auto- of motorrijden zat er niet in. “Maar dat heb ik bewust niet geleerd. Dan weet ik ook niet wat ik mis”, klinkt het nuchter. Hij volgde gewoon zijn hart en ging werken met verstandelijk gehandicapten.
‘Goofy van de groep’
“Ik leerde slim omgaan met mijn steeds slechter wordende zicht en afnemend gehoor. Ook toen ik op de dagbesteding van autistische mannen ging werken wist ik nog handig om te gaan mijn tekortkomingen. Nou ja, handig is niet het juiste woord. Ik verzon allerlei manieren om dingen te verdoezelen die niet meer goed gingen. Zo speelde ik de ‘Goofy van de groep’. Onhandigheid als schild. Maar ik was onhandig om ik steeds minder zichtveld had. Tot het echt niet meer ging en ik door de mand viel als werkvoorbereider in het bedrijf van mijn vader.”
Kleur bekennen
In 2015 moest Sander kleur bekennen en werd duidelijk wat er echt met hem aan de hand was. Werken was onmogelijk geworden en hij raakte depressief. “Ik sloot me letterlijk op. Ging niet meer naar verjaardagen toe. Vergat in mijn eerste huwelijk ook tegenspoed te delen. Wat mijn relatie kostte.” Er kwam professionele hulp. Een jaar revalideren volgde. Vier dagen per week intensief revalideren onder multidisciplinaire begeleiding.
Puzzelstukjes
“Ik leerde dat het leven een puzzel is. Ik moest een deel van die puzzel, de slechte stukken, afbreken. Dat heb ik gedaan tot er niets meer af te breken viel… Die tijd heb ik verschrikkelijk veel hardgelopen. Tot mijn ‘nieuwe ik’ tevoorschijn kwam. Ik heb alles doorbroken en weer mooie puzzelstukjes leren leggen. Zoals mijn huidige vrouw Sascha. Ik had zelf een kind uit mijn eerste relatie en zij ook. Samen hebben we nog een kind gekregen en zijn heel gelukkig”, vertelt Sander over de zwaarste periode uit zijn leven.
'Sloeproeien is zo gaaf!'
Om weer onder de mensen te komen, moest Sander door zijn zwager Remy gaan sloeproeien. “Zat ik tussen ‘bonken’ van mannen van de Saense Kat. Maar in de boot kwam ik weer in mijn element. Mijn beperkingen bestonden niet meer. Je moet letterlijk roeien met de riemen die je hebt. Ik moest alleen keihard aan de roeispanen trekken tot de blaren in mijn handen stonden. Sloeproeien is zo gaaf! Ik heb meegedaan met de race Harlingen-Terschelling. We overnachten op een historische botter. Ja, al die touwen en trappetjes waren wat minder succesvol”, zegt Sander lachend. Het weerhield hem weer niet deel te nemen. En dat is precies wat hij nu ook doet: zich niet laten beperken de doelen te halen in zijn leven.
Dankbaar
"Ik een voorbeeldfunctie? Misschien…”, zegt hij bescheiden. "Ik laat in ieder geval zien dat je ook als sportman in de veertig op topniveau internationaal te kunnen presteren. Ik ben ontzettend dankbaar dat mensen vertrouwen in me hebben. Zoals mijn fysiotherapeut Jordi van Zelst uit Wormerveer. Hij viel op door z'n gedrevenheid en helpt me met het opstellen van trainingsschema's. Mijn eigen gemeente, Wormerland, steunde fantastisch door het beschikbaar stellen van de racetandem. En ik krijg hulp van bedrijven als DHL express, Rixax verhuur. En Zaanse ondernemingen als Technikeur Inspectie, Vanderlaangroep en Nova Fysio & Performance. Bijvoorbeeld voor financiële bijdragen en ondersteuning in dienstverlening zoals het boekhouden.”
Doktersrecept
Met zijn nieuwe stichting wil Sander structureel wat terugdoen voor de hulp die hij nu krijgt van de gemeenschap. Na Sander zijn deelname aan de paralympische spelen moet de stichting een verbindend platform worden voor mensen met een beperking. Samen sloeproeien als doel.
“We hebben al een goed bestuur geformeerd. Met mensen die denken in mogelijkheden, niet in problemen. Verbinding is tevens een doel van Enjoinsport. Ons doel: sloeproeien als doktersrecept. Als alles gaat zoals gepland, kom ik in 2024 met goud op mijn schouders terug uit Parijs. Dan stop ik met topsport en ga met helemaal op de stichting richten.”
Wie Sander als sponsor ook goud gunt of meer wil weten over de stichting Enjoinsport kan een mailtje sturen naar info@enjoinsport.nl Op www.facebook.com/KNGFGeleidehonden/videos/150718213103095 vertelt Sander hoe zijn wereld eruit ziet en wat zijn blindengeleidehond Brighty voor hem doet.
