Mooi zoid
In de keisfebriek op ’t Zuidend,
deer weunde ‘n héle krasse vent.
Ja, hai was al wel dik tachtig.
Z’n houfd was kaal, z’n beerd was wit,
z’n naam was kort, hai hiette Smit.
’n Praatje make vond ie prachtig.
Soms ging ’t gewôôn over ’t weer,
Soms ok wel over ziek en zeer
en dèn weer over are zake.
Ik vroeg ’n keer: ”Hoe gaat ’t, Smit?”
(Ik vond ‘m om z’n neus wat wit)
“Oôô!”, zoi Smit toen: ”Ouwe wagens krake!”
“t Gaat wel pittig ôôr m’n jôôn,
Oigeluk is alles héél gewôôn.”
(En ouwe Smit most efkes lache.)
“Maar soms kroig je de dinge op ’n rai
en deer is altoid wel wat bai,
dat je zommaar houwe magge!”
Jaap van der Oord, Abbekerk.