Watervrees
We hebben een hond gehad, maar deze kon niet zwemmen. Het enige wat de hond kon, was op zijn ‘hondjes’ slaan met zijn voorpoten in het natte water en verder zonk hij zonder mijn hulp dus naar de bodem van de sloot.
En waar ik oefende met de hond, genoemd de Koggesloot, welke ligt tussen Onderdijk en Wervershoof, was een mooie plek om dit te doen.
Zover met het zinken, kwam het vanzelf niet. Want toen de hond zonk, pakte ik hem in zijn nekvel en trok hem zachtjes toesprekend weer omhoog. Bang maken voor water is nergens voor nodig.
Ik dacht als ik de hond bij zijn achterwerk vasthoud, dan moet het wel lukken. Ik kan hem toch moeilijk een reddingvest aandoen?
Maar goed... langs het kantje van sloot viel dat niet mee om te oefenen. En iets verderop lag een bouwerschuit, een mooie lange zwart geteerde boot met een rood geverfd boord, en dit leek me wel wat om de hond te leren zwemmen.
De hond zwom na een paar dagen al 'pittig' door het water en dat begon hij zelf wat in de gaten te krijgen, want hij begon, zo leek, wel vrolijk te kijken. Hoewel in de nacht was de hond wel wat onrustig. Ik dacht:' hij zal wel aan het dromen zijn', want ook honden kunnen dromen.
Dit heeft nog een heel tijdje geduurd, voordat de hond het door kreeg hoe of hij los moest zwemmen.
Nee, een liefhebber van water is de hond nooit geworden. Ook bij warm weer keek hij wel naar het water, maar ging er nooit uit 'zijn eigen' in.
Reacties naar peter.koomen300@gmail.com.