De bel
Links naast de voordeur hangt onze bel. Om precies te zijn een drukbel met een draadje. De bel ging, na jaren feilloos te hebben gewerkt, stuk. Voor het gemak stapten wij in coronatijd over op online winkelen en op een bel zonder draadje maar op batterijen.
Wat ons over de streep haalde voor deze aankoop was ten eerste de prijs en ten tweede dat je er twee geluidskastjes bij kreeg. Eén voor in de huiskamer en één voor boven. We hadden tot dan toe nooit nagedacht over een tweede geluidskastje, maar het leek ons een levensbestendige aankoop.
Helaas weigerde de bel al na een aantal weken te bellen. Na een grondige inspectie dachten wij het probleem te hebben gevonden. Vocht in het kastje. Droog gemaakt en warempel: de bel belde weer. Echter slechts weer voor maar een paar weken. Deze keer vervingen wij ook de batterijen. Weer bleek dit de oplossing.
Hoewel wij iedere keer aangenaam verrast waren door ons eigen technisch inzicht om de bel weer aan de praat te krijgen, speelde er wel al enige irritatie op. Het vervelende is namelijk dat het een tijdje duurt voordat je in de gaten hebt dat de bel niet belt. Gelukkig was een ‘pakjesman’ zo slim om op ons raam te kloppen. Toen na weer een paar weken de pakjesman opnieuw op ons raam stond te tikken, was voor ons de maat vol. Niet alleen voor ons trouwens, maar ook voor hem, de pakjesman. Hij gaf ons, slim als hij was, ongevraagd het dringende advies om een nieuwe bel aan te schaffen.
'Het duurde even voor we doorhadden dat de bel niet werkte'
Om ons over de streep te trekken attendeerde hij ons op het bestaan van de slimme deurbel. Ben je niet thuis kan je toch zien wie er voor de deur staat. Ja, ja slimme man, dachten wij, maar wie gaat er dan open doen? Nee, voor ons geen slimme deurbel. We nemen een deurklopper. 'Knock Knock Who Is There?' (Mary Hopkin, 1970).
Pieta van der Mark