EK: de bal gaat rollen
Het is maar een spelletje, maar wel een duur spelletje. Er gaat veel geld om in het hedendaagse voetbal. De toegangsprijzen, de salarissen van spelers en trainers en de sponsoring. Met het vele geld is ook de verruwing in het spelletje toegenomen: een gestrekt been, een elleboogstoot of zelfs een kopstoot. Onsportiviteit – vragen om een gele kaart voor de tegenstander die iets kleins heeft gedaan. Kennelijk allemaal aangemoedigd door de trainer, want het komt met regelmaat voor. Maar toch… de bal gaat weer rollen, én, met publiek. Het begin ligt op elf juni in Rome en het eind op elf juli in Londen. Hopelijk blijft het toernooi met maximaal elf gele kaarten een echt sportief spelletje.
De inspiratie tot het schrijven van dit stuk kreeg ik afgelopen zaterdag, aangedragen door mijn schoondochter: we hadden een dag met de kinderen en kleinkinderen. Qua groepsgrootte illegaal. Mijn kleinzoon had een voetbal meegenomen en op een stukje gras, waar wij na een stevige wandeling tot stilstand kwamen om even van de omgeving te genieten, vroeg hij aan mijn zoon (oud-voetballer) en mij (ook oud-voetballer) om even de bal naar elkaar over te schieten. Mijn zoon liet de vraag voorbijgaan omdat hij op zijn hond paste. Ik besloot in de vraagstelling mee te gaan, evenals oma (oud-korfbalster), zijn vader (oud-badmintonner) en zijn kleine zus (moet nog ergens mee beginnen). Hij stelde keihard vast dat hij mocht beginnen met schieten. Bij gebrek aan een scheidsrechter lieten we dat maar zo. Hij schoot de bal, maar niet naar mij, maar naar zijn oma.
Aan zijn pas geknipte haren kon het niet liggen dat hij naar de ‘verkeerde' schoot. Ik stond er verbaasd bij en hij lag dubbel van het lachen. Ik vond dat zo ‘onsportief' van hem. Hij ging nog harder lachen toen oma dacht de bal een trap te geven, maar miste. Komt bij de beste voetballers voor. Ik wilde de bal in de brandnetels schieten, dat zou hem leren bij het pakken van de bal, maar door het effect kwam de bal bij zijn zus. Die gaf de bal netjes een tikkie. En zo hoort het ook.