Afbeelding
(Foto: )

Bewijs… verstandige keuze

‘Weet jij hoeveel bewijzen er zijn?’

‘Ik zou het echt niet weten. Ik heb wel eens een aanvaring gehad met de Belastingdienst. Toen vroegen ze om bewijs. O ja, ik heb ook nog een rechtszaak meegemaakt; moest ik ook bewijs aanleveren. En ik moest als badmeester bewijzen dat ik zwemdiploma’s heb’

‘Man, hou op, dat bedoel ik helemaal niet.’

‘Wat bedoel je dan?’

‘Een rijbewijs, toegangsbewijs, vervoersbewijs etc.’

‘Ik heb een rijbewijs. Dat is een bewijs dat ik kan rijden.’

Zoooo… ga weg, of ik dat niet weet. Ik rij zelf al een halve eeuw.’

‘Oké dan. Wat wil je nou van me?’

‘Wat vind jij nou van het “Coronabewijs?”

‘Ik begrijp je. Dat is toch dat bewijs dat je corona hebt.’

‘Ben je gek. Welnee man. Dat is een bewijs dat je juist geen corona hebt.’

‘Wacht even. Dus dan bewijs je dat je geen corona hebt?’

‘Ja.’

‘Dus… dan zou je met een rijbewijs bewijzen dat je niet kan rijden en met een vervoersbewijs dat je niet kan vervoeren? Met een toegangsbewijs geen toegang, dus.’

‘Tsjonge, wat een onzin kun jij lullen.’

‘Hoezo onzin?’

‘Man, met een bewijs kun je de waarheid aantonen. En de waarheid is dat je kan rijden, dat je kan vervoeren, dat je toegang hebt etc. En met een coronabewijs kun je aantonen dat je geen, ik herhaal, geen, corona hebt. Snap ie?’

‘Ja. Het begint te dagen. Maar wat wil je nou?’

‘Man, het barst van de bewijzen, net als klantenkaarten. M’n portemonnee peult uit van de kaarten en bewijzen. Nou heb ik gehoord dat er ook een bewijs komt dat je kunt aantonen dat je nog al je originele organen hebt.’

‘Waar is dat goed voor?’

‘Dan weten ze zeker dat ze de originele organen in een ander stoppen – indien nodig, natuurlijk.’

‘Een verstandige keuze, die bewijzen dan.’