‘Het komt wel goed, denk ik meestal’
AlgemeenHEILOO - Hoe iemand uit een auto stapt. Of hoe iemand op de kermis tegen een ander staat te praten. Gewoon zien en kijken: dat vooral is de bron voor de Heiloose Irene Mulder. “Van cartoonist, karikaturist, striptekenaar en illustrator ben ik vooral het laatste”, zegt ze aan de keukentafel in haar huis waar ze ook haar werkkamertje heeft. “Gewoon van negen tot vijf, zitten en beginnen. Aan een opdracht werken, dat past mij goed. Dan kan ik daar mijn eigen ingevingen bij tekenen.”
DOOR ED BAUSCH
Illustrator Irene Mulder ziet zichzelf graag als side-kick
Haar geboortedorp Heiloo (1965) geeft haar genoeg stof en beeld om met de pen haar gedachtewereld te tekenen. “In een stad kan er zoveel zijn dat je iets niet meer echt ziet. En het is toch het kleine dat mij opvalt. De kleine beweging die ik kan vertalen in een illustratie.” Na achttien jaar Amsterdam en tien jaar Alkmaar is Heiloo de prima plek. “We gingen uit Amsterdam weg, ook op zoek naar een huis met een tuin voor het gezin.” In het tekenen zoekt Irene het vooral in de beperking. “Maar wel altijd op zoek naar de kwinkslag”, zegt ze met ogen die pret uitstralen en met een kuif die in menige strip niet zou misstaan. “Ik kom uit een groot gezin en was de op-een-na-jongste, dus ik moest echt opboksen tegen de vier boven mij. Dat deed ik als tienjarige al tekenend. Beetje terugplagen, tekenen hoe ze in een drol stapten of uit een boom vielen.” Op het PCC in Alkmaar zei de docent al tegen haar dat ze best wel cartoonist zou kunnen worden. “Maar ik ben vooral illustrator geworden, van de zijlijn kijk ik graag naar een opdracht die ik krijg. Vergelijk het maar met de side-kick in een televisieshow.”
13 oktober live striptekenen in de bibliotheek
Haar opdrachten krijgt ze van overheden en zorginstellingen, die graag beeld toevoegen bij wat ze over het voetlicht willen brengen. “En ik word ook vaak gevraagd om live te tekenen. Dan moet je heel snel weergeven wat er gebeurt. Humor is daarbij, en eigenlijk zo vaak, een goed middel om te gebruiken, om mensen echt te bereiken. Ik kan wel zeggen dat ik gezegend ben met een optimistische aard. Meestal denk ik: het komt wel goed’. Het venijn uit iets of iemand halen, dat vind ik wel mooi.” Dat sluit vaak goed aan bij opdrachten die ze krijgt van instanties. “Die willen begrip kweken voor iets. En dan kan een herkenbaar beeld erg helpen. Een praatplaat maken noem ik zoiets.”
In het begin van haar carrière tekende ze veel voor Opzij, Elsevier, de Hitkrant. De oplages gingen echter omlaag, de budgetten werden kleiner, het internet leverde veel gratis illustraties. “Maar ik heb vrij makkelijk een andere weg gevonden. Ik kan heel goed meeleven met een opdrachtgever, die geef ik de mogelijkheid tot keuze uit diverse schetsen om er in de volgende fase eentje uit te werken. Je zou mij ook bescheiden kunnen noemen. Ik hoef niet zozeer mijn eigen mening te tekenen.”
Striptekenen voor kinderen
In de bibliotheek is deze week weer haar cursus striptekenen voor kinderen gestart. Er zijn nog een paar plaatsen, instappen kan nog. Op 13 oktober, tijdens de Kinderboekenweek geeft ze een workshop live-striptekenen. “Dan kunnen kinderen vanaf 15.30 uur op een grote muur hun eigen held komen tekenen, als cover van een boek van een van hun helden, Flip Fiasco of Hannes Hunnebed, om maar wat te noemen.”
Lachen, gieren, brullen met een ondertoon van ernst
Ook heel leuk is de door haar getekende speurtocht in en rond het pas geopende Huys Egmont in Egmond Binnen. Daar verricht voorzitter Martijn Mulder mooi werk. En zo is een cirkeltje rond. Want Irene maakt de illustraties bij de boeken van Martijn over de kinderen Tommy en Anouk. Kijk ook op www.irenemulder.nl. Dan lees je meer over haar werk en LGB-produkties. Lachen, Gieren, Brullen. Maar let op: het gaat wel ergens over.
