Geen zachtheid om de zachtheid
ASSENDELFT – “In het boek De Pest van schrijver Albert Camus werd er over deze plaag gesproken als iets dat ‘sporen in ons hart achterlaat’. Het deed me terugdenken aan de autoloze zondag. Dat liet bij mij een spoor achter in de vorm van samen met mijn vader op m’n fietsje op stap over de stille wegen. Die ervaring koppelde ik aan de eerste lockdown. Daarin kwam ons leven ook tot stilstand. Het bracht me op het idee voor de portretserie De Klas van 2020. Hierin portretteerde ik de kinderen uit mijn klas in combinatie met hun gedachten in dichtvorm over hoe ze de lockdown beleefden”, vertelt Sandra Minten. De inwoonster uit Assendelft won daarmee de eerste prijs in de serie Portretten van de Zilveren Camera.
Fotografe Sandra Minten wint Zilveren Camera met haar ‘Klas van 2020’
Fedde, Isabella, Jaylen, Sanne, Boye en Sofie: ze zijn allemaal op indringende manier vastgelegd door hun docent. Want Sandra is naast cum laude afgestudeerd documentaire fotograaf ook gewoon hun juf. De zes bekroonde portretten horen bij de rest van de serie van groep 6/7 (nu bovenbouw groep 7/8) van basisschool Weremere in Wormer.
Verstilde tijd
“De vijfde week van de eerste lockdown was heel zwaar voor de leerlingen”, zegt Sandra. “Het was een hele verstilde tijd. Als leerkracht bezocht ik, samen met collega Laura Aafjes, geregeld de kinderen en hun ouders om te horen hoe het met ze ging. We kwamen spontaan even aanwippen op de fiets voor een praatje waarin ze hun hart konden luchten. Zo heb ik ook de fotoserie in de meivakantie vorig jaar gemaakt. Ik stapte onverwacht binnen voor de fotoshoot met het idee van de sporen die corona in hun hart trok, een mooie herinnering te maken.”
Daarbij was het niet ‘even snel de foto maken’. De sfeer die Sandra in haar portretten ving, weerspiegelt de bijzondere tijd waarin corona ons leven in z’n greep kreeg. Het gebruik van witte achtergrond, in combinatie met zwart/witfotografie en de serieuze uitdrukking in de gezichten, zorgen voor een portret dat intrigeert en blijft hangen in je gedachten.
Waarom kijken de kinderen zo somber? Is voor Sandra Minten het glas soms altijd halfleeg? "Absoluut niet”, lacht ze. "De witte achtergrond heb ik gebruikt om te benadrukken dat er door de lockdown weinig contrast in ons leven was. De toekomst was niet zo rooskleurig. De wereld stond (bijna) letterlijk stil. Het feit dat ik de foto's analoog maakte, zorgde tevens voor verstilling in het kind zelf."
(LEES VERDER OP PAGINA 3)
