Column Blik van Co: ‘Ik Vertrek’
Algemeen“Waar heb jij ondergedoken gezeten, dat is lang geleden dat ik je ontmoet hebt”, spreek ik een oude schoolkameraad en zijn vrouw aan. “Wij zijn 30 jaar geleden uit Beverwijk vertrokken om ons geluk in een ver land te zoeken. En dat is wonderbaarlijk goed gelukt. Wij zijn begonnen met een hotel en nu hebben wij een hotelketen door heel dit land. Wij kregen heimwee naar de Wijkertoren en zijn teruggekomen. Onze kinderen hebben alles overgenomen”, komt er enthousiast uit.
We staan nog even door te praten in het overdekte winkelcentrum de Wijkerbaan en zeggen elkaar gedag. Al fietsend naar huis gaan mijn gedachte naar het tv-programma “Ik vertrek”. Dat is een programma waarin doodgewone mensen alles verkopen en besluiten een nieuw leven te starten in een vreemd land. Zeven van de tien keer gaat dit gepaard met emmers vol tranen, onverwachte teleurstellingen en financiële miskleunen.
Het programma is heel simpel: kies een stel dat door zou kunnen gaan voor je buren; zorg ervoor dat het enthousiasme voor een meestal op voorhand al totaal kansloze missie ervan afspat; kies bij voorkeur mensen die over meer dan gemiddelde naïviteit beschikken.
Het is heerlijk om ongegeneerd mee te janken op hun o zo Hollandse afscheidsfeestje
Dan krijg je een programma waarin je je volledig laat meeslepen. Het is heerlijk om ongegeneerd mee te janken op hun o zo Hollandse afscheidsfeestje waar steevast zo’n gezellige-foto-van-achterblijvers-in-wissellijst cadeau wordt gegeven. Je kan je helemaal suf lachen als al snel na aankomst blijkt dat er voorlopig nog geen internetverbinding of telefoon beschikbaar zal zijn.
Je wordt rood van schaamte als je ziet hoe de emigranten de taal van hun nieuwe thuisland niet spreken en al iets simpels zoals bijvoorbeeld het kopen van brood leidt tot een gênante vertoning. Je met stijgend ongeloof moet aanschouwen dat ze gemakshalve al begonnen zijn met de verbouwing van een vervallen koestal maar vergeten zijn een vergunning daarvoor aan te vragen.
Opvallend is ook dat men er voetstoots van uit gaat dat het oer Hollandse spreekwoord “afspraak is afspraak” geen deel is van het cultureel erfgoed van het land. Er zijn er maar weinigen die succesvol zijn maar des al niet te min heb ik respect voor diegene die dit avontuur aangaan. Ik blijf lekker bij mijn Wijkertoren.
Co Backer
jalbacker741@telfort.nl