Designer Marjoke de Heer over keramiek met een eigen karakter
Bij Rodi Wonen zetten we graag vrouwelijke designers in de spotlight. Deze keer is dat Marjoke de Heer. In haar dijkhuis in Amsterdam maakt ze schalen, borden, kommen en vazen die samen een uniek landschap op tafel vormen. "Mijn keramiek is net familie: elk stuk heeft een eigen karakter en toch horen ze bij elkaar."
Marjoke leidt ons de wenteltrap af naar haar atelier. De benedenverdieping is net Willy Wonka’s chocoladefabriek, maar dan met een krijtachtig wit interieur. Er staan machines waarmee ze de klei kneedt en vormt, zoals elektrische draaischijven en de plakkenpletter.
Op tafels liggen hompen klei klaar voor gebruik, op de vloer staan afgedichte emmers met verschillende glazuren en in bomvolle stellingkasten staat vers geglazuurd keramiek te wachten op de laatste stookronde.
'Draaien is als mediteren'
Om het vormen van de klei in de vingers te krijgen, zat Marjoke een jaar lang achter de draaischijf dag in, dag uit hetzelfde te doen. "Cilinders maken, net zolang tot ik de klei gelijkmatig kon optrekken. Als je dat eenmaal kunt, verleer je het nooit – net als fietsen. Als ik kommetjes aan het draaien ben, is het bijna meditatie."
'Het blijft spannend'
Je kunt glazuur maken op basis van scheikundige formules, maar daar heeft Marjoke niets mee. "Dat raakt me niet. Mij gaat het om waarneming. Glazuur bestaat uit drie elementen: het bloed, het bot en het vlees. Bloed staat voor smeltmiddelen, bot voor hardheid en vlees voor de mate van glans. Keramist is het op één na oudste beroep ter wereld, haha." Toch blijft het voor haar spannend als de ovendeur opengaat. "Je weet nooit precies hoe het eruit komt."
