Vitale Haarlemmers: Theo Smit (86)
HAARLEM - Het maatschappelijke en sociale leven staat door corona op zijn kop. Wat kunnen we van senioren leren? In deze rubriek praat Willem Brand met vitale oudere Haarlemmers.
Willem Brand
Na veertig jaar in Rotterdam gewoond en gewerkt te hebben, verhuisde Theo Smit (86) in 2012 terug naar de stad waar hij geboren en getogen is. "Ik was de oudste van vijf kinderen. In de jaren dat ik terug ben, zijn tragisch genoeg mijn drie broers overleden. Elke week bezoek ik afwisselend een schoonzuster of mijn zus en zwager", vertelt Theo in zijn gezellige woning in de Gravinnehof.
Broeder
In WOII zat hij op het koor van dr. Kat en zong hij in de kathedraal bij menig requiem. Op een dag zag hij lopend naar de Bavoschool de vier huizen ernaast in brand staan. Represaille voor de aanslag op NSB’er Fake Krist.
Op zijn zeventiende ging hij naar het klooster. Als broeder werkte hij in Nijmegen als hulpkok, in Rotterdam als koster en in Recife (Brazilië) als medewerker in het pastoraat. "Als ze ergens iemand nodig hadden, dan ging je."
Grote liefde
Op zijn 33ste brak hij met zijn leven als broeder en vestigde zich met zijn man Bert in Schiebroek. Overdag werkte hij als coördinator in een dienstcentrum, in de avonduren deed hij na de mulo de opleiding tot maatschappelijk werker. Theo moest Bert beloven dat hij na diens dood naar Haarlem terug zou gaan. Theo: "Hij was toen al te ziek om dat samen met mij te doen. Geloof je in God, vragen mensen soms. Ik ben nog steeds katholiek, maar voel me verwant met de vereniging van kritische katholieken. Bert en ik streden tegen discriminatie van homoseksuelen."
Bewonerscommissie
In de Gravinnehof is het prettig wonen. Samen met twee dames zit Theo in de bewonerscommissie. Voor corona was er elke week een vrijdagmiddagborrel in de tuinkamer op de begane grond. Theo: "Iedereen nam dan zijn eigen drankje mee. Soms nuttigden we ook een warme maaltijd met elkaar." Theo wandelt elke dag, daar valt ook boodschappen doen onder. Verder leest hij veel over religie.
Vaccinatie
Van zijn vaccinaties maakte Theo een uitje.
“Ik hoorde dat er in Culemborg 500 vaccins over waren. Toen ik de volgende morgen om 8.00 uur de mevrouw aan de lijn vertelde dat ik zo mijn vrij reizendag wilde gebruiken, plande ze mij meteen in voor een tweede prik in Culemborg. Na de tweede ben ik met de trein naar Den Bosch gegaan om in de St. Jan de Zoete Moeder te bedanken dat ik het tot nu toe zonder corona heb kunnen redden.”