Vrijheid van een paard
HAARLEM - Voor Josca Giesbergen (50), moeder van Diego (16) en Shena (14), betekent het verzorgpaard Lotte van Stalhouderij Manege Vosse Haarlem het hoogste geluk.
Vanwege Josca’s ernstige gezondheidsklachten moet het gezin rondkomen van een minimuminkomen, wat niet veel financiële ruimte overlaat voor leuke dingen. Met hulp van het Sportfonds 18+ kan Josca haar verzorgpaard niet alleen met grote regelmaat bezoeken, knuffelen en poetsen, maar ook heel voorzichtig weer zelf paardrijden.
Gek op paarden
Josca Giesbergen is sinds haar vroege jeugd gek op paarden. Dus toen haar dochter ook wilde rijden, ging Josca met haar mee; via ‘snuffellessen’ kwamen ze terecht bij manege Vosse. Om wat te doen te hebben tijdens Shena’s lessen ontfermde Josca zich over het Friese paard Lotte. “Ik ben ruim een jaar lang twee keer per week meegegaan, en dan ontstaat er een onbeschrijfelijk innige band met zo’n paard”, legt Josca uit.
De power om door te gaan
Josca was al volledig afgekeurd vanwege fybromyalgie, hart-longproblemen en een chronische nekhernia, toen zij daarbovenop in 2018 een beroerte kreeg. “Ik kon niet meer praten, niet meer lopen, niks. Uiteraard gaven mijn kinderen me de échte power om door te gaan, maar ik heb dat lieve paard toen wel vreselijk gemist.” Zodra het weer mocht bracht een kennis Josca naar de manege. Daar wandelde zij korte stukjes, met een kruk en met het grote paard in hetzelfde voorzichtige tempo naast zich. “Tijdens mijn revalidatieproces was een van mijn belangrijkste doelen dat ik weer kon paardrijden. En dat is gelukt!” zegt ze stralend.
Met volle teugen
En hoewel paardrijden voor Josca in de praktijk meestal niet meer betekent dan slechts wat rondstappen, geniet zij er met volle teugen van. Dat ze het uur meestal niet vol maakt, doet niets af aan haar geluk. Josca: "Ik ben eigenaresse Bea Vosse enorm dankbaar dat ik de ruimte krijg om dit te doen. Op de rug van een paard ben ik vrij. En dat gevoel is fantastisch!”