Els is nog heel vitaal voor haar leeftijd!
Els is nog heel vitaal voor haar leeftijd! (Foto: Willem Brand)

Vitale Haarlemmers: Els Wolsink (82)

Willem Brand

HAARLEM - Het maatschappelijke en sociale leven staat door corona op zijn kop. Wat kunnen we van senioren leren? In deze rubriek praat Willem Brand met vitale oudere Haarlemmers.

Voor Els Wolsink (82) is de Haarlemmerhout al bijna vijftig jaar een magische plek waar je tot rust komt en anderen ontmoet. Zo overdenkt zij er tijdens het wandelen met haar hond Marley teksten voor verjaardags- en rouwkaarten.

Kunst van het luisteren

Els verstaat de kunst van het luisteren als geen ander. Tegelijk neemt zij geen blad voor de mond. Ze is kritisch en zachtmoedig tegelijk. In het begin van coronatijd raakte zij ontmoedigd. Niet zozeer door de beperkingen, meer door hoe anderen ermee omgingen. In het stadsbos, dat haar troost en rust geeft, zag ze families hardlopen die weinig verbinding met hun omgeving leken te hebben. Els: “Alsof ze in de onderwereld liepen. Of mensen met muziek in hun oortjes die het zingen van de vogels of het getik van de regen op de bladeren uitsluiten. Toen ik dat laatst tegen iemand in het bos zei, keek ze me met grote ogen aan.”

Leven lang groeien

Voor Els is zelfstandigheid een groot goed. "Ik ben blij dat ik mijn eigen keuzes kan maken. Laatst belde een vriendin op. Ze vertelde alles wat los en vast zat over corona. Ik lees de kranten en houd me aan de regels. Ik wil het over ons hebben, zei ik haar. Ik werkte bij de bibliotheek in Velsen. Het was daar een puinhoop, de directie lag overhoop met de medewerkers. Er zou een psycholoog komen, iemand van de Hoogovens die ook iets met boeddhisme deed. Ik ben als enige niet naar dat groepsgesprek gegaan. Er is daar flink gehuild, maar geholpen heeft het niet.”


Haar Indische wortels maken dat ze ontzag voor de natuur heeft. Ze gelooft dat ‘wie opgaat in de natuur, zijn hart open zet'. Els: "Groeien doe je je leven lang. En dat doe je als je van de natuur geniet en een ander echt ziet.” Zouden mensen bomen zijn, dan is Els een goed gewortelde eik, die het licht zoekt en blij wordt van de donzen wolkjes tegen het diepe blauw boven haar.