Column GGD: Eenzaam
COLUMN - Het coronavirus bepaalt al bijna een anderhalf jaar ons bestaan. Een hardnekkig en venijnig virus dat er lastig onder is te krijgen. Door mensen goed te informeren over het virus en te adviseren hoe men zich hier het beste tegen kan beschermen met de basisregels, bij klachten te testen en te vaccineren, is er alles aan gedaan om zicht en grip te houden op de verspreiding van covid-19.
Alles met de bedoeling de zorg door te kunnen laten gaan en kwetsbare personen te beschermen. Op bepaalde momenten was het nodig om daar bovenop extra maatregelen te nemen, zoals het sluiten van de verpleeghuizen voor bezoek en de horeca, het instellen van een avondklok en dergelijke. Maatregelen die ons in onze bewegingsvrijheid ernstig hebben beperkt.
Eenzaamheid onder volwassenen
Tegen deze achtergrond zien we als GGD – zo is uit de Gezondheidsmonitor 2020 gebleken – dat de eenzaamheid onder volwassen inwoners de laatste vier jaar is toegenomen.
Voelde in 2016 39% van de inwoners zich eenzaam, in 2020 was al 45%. Het is niet een op een vast te stellen dat de lockdowns de oorzaak zijn van deze toename, maar het is ook niet uit te sluiten. Het bevestigt het beeld dat we zelf in 2020 hebben opgehaald, toen medewerkers van de brandweer tijdens de eerste lockdown inwoners hebben gevraagd hoe ze ervoor stonden. Ook toen liet de praktijk zien dat mensen zich geïsoleerd voelden en blij met het beetje aandacht dat er aan hen werd gegeven.
Met elkaar in gesprek
Los van de vraag of het nu wel of niet door corona komt, het is verdrietig als mensen zich eenzaam voelen. Dat is een vervelend gevoel. Je voelt misschien dat je er niet meer bij hoort, maakt je misschien schuw voor het maken van contact en misschien zelfs wel angstig als iemand met jou contact wil maken. Dat levert stress op en is niet bevorderlijk voor het welbevinden en dus ook niet voor de gezondheid.
Het is dus goed om hier werk van te maken. Contact te zoeken, maar vooral ook na te gaan waarom mensen zich buitengesloten voelen. Dat komen we alleen te weten door met elkaar in gesprek te zijn, te vragen wat iemand nodig heeft of waar we hem of haar een plezier mee kunnen doen.
Laten we oog hebben voor elkaar en mensen insluiten in onze sociale kring. Dat maakt de wereld een stuk leuker en ook gezonder.