Groot Bavoboek gepresenteerd met muziek en lezingen
AlgemeenHAARLEM - De Vrienden van de Bavo pakten een jaar na het 500-jarig jubileum van de toren uit met de presentatie van het ultieme Bavoboek. Jean Laurey, sinds enkele weken voorzitter af, overhandigde na een dag met lezingen en muziek burgemeester Jos Wienen het eerste exemplaar. “Voor u staat een gelukkig mens”, zei historicus en theoloog Wienen met het boek in zijn handen.
Willem Brand
Ongetwijfeld het meest complete boek over de geschiedenis van de kerk, die door de religieuze omwenteling veel van haar pracht verloor, maar die schatten aan moois in zich bergt. De meest nieuwe inzichten over constructie, datering van muren en hout, betekenis van sculpturen etcetera worden in detail beschreven.
Voor breed publiek
Laurey:”De nieuwste kennis is vastgelegd en toegankelijk gemaakt voor een breed publiek.” Over de ‘vertraging’ zei Laurey: “De kwaliteit ging voor onze zelf opgelegde deadline. We zijn ontzettend trots op dit boek waar achtentwintig auteurs aan hebben meegewerkt.”
De Vrienden hadden er een mooi kennisfeest van gemaakt. Spirituele voeding was er dankzij muzikale intermezzo’s. Hoogtepunt was de Gregoriaanse zang, uitgevoerd door de zangschool van de kathedrale St.-Bavo. Bijzonder omdat de drie meerstemmige liederen geschreven zijn door Claudin Patoulet, die in de 16de eeuw als zangmeester verantwoordelijk was voor de muziek in de toen nog roomse Bavo. Tijdens de verlate beeldenstorm op 29 mei 1578 (‘Haarlemse noon’) zijn de koorboeken op de brandstapel beland. In de wel bewaard gebleven Leidse koorboeken zijn zes liederen van Patoulet gevonden.
Ingenieuze constructie
Prof. Georges Declercq trapte om 10.40 uur met een lezing over de Bavo-cultus. Eigenlijk was Bavo maar een kleine heilige, die meeliep in de slipstream van Amandus, betoogde hij. Dagvoorzitter Jean Laurey: “Wij snappen wel dat je zo beroemd kunt worden.” Drs. Karel Emmens ging in op de geschiedenis van de kap in het schip. “Een buitengewoon ingenieuze constructie die prefab op de vloer is gemaakt. Dat deden de ambachtslieden door elke balk en elk spant te merken.”
De burgemeester: “Ik heb ’t voorrecht om elke vanuit mijn raam naar die kerk met die waanzinnig mooie toren te kijken. Ik kan niet wachten om het boek te gaan lezen.”