'We steunen en stutten daar waar nodig'
HOLLANDS KROON - "Ik wil elk gezin zien, ruiken, voelen en de dynamiek meemaken. De ene keer is dat zonder kinderen om lastige dingen te bespreken en de andere keer met kinderen om de sfeer te snuiven en te kijken wat er leeft bij het kind. Als er dan een mooie match uitkomt is dat prachtig natuurlijk. Wat ik vraaggezinnen op het hart wil drukken is dat een hulpvraag niet per se een zwaktebod is. Vaak zijn mensen al ver in de hulpverlening gerold en dat is jammer, want Buurtgezinnen is er juist om dat te voorkomen. Gezinnen zijn dan nog krachtig genoeg om een helpende hand te bieden in plaats van lamgeslagen op hulpverlening zitten wachten zodat zij jou gaan vertellen wat je moet doen", meent Corinne Veldman-Louter.
Buurtgezinnen koppelt gezinnen die het zwaar hebben aan een stabiel gezin in de buurt
Buurtgezinnen is momenteel actief in 70 gemeenten en heeft in elke gemeente (of stadsdeel) een coördinator die de gezinnen bij elkaar brengt en begeleidt. Corinne Veldman-Louter (37) uit Schagen is één van die regiocoördinatoren bij Buurtgezinnen waarvoor ze actief is in de gemeenten Den Helder en Hollands Kroon. Ze studeerde pedagogiek, was werkzaam in de hulpverlening, in de psychiatrie en jeugdzorg. "Ik volgde Buurtgezinnen al enige tijd omdat ik het een mooi initiatief vind én omdat het in het verlengde van pleegzorg zou kunnen liggen als je bedenkt dat het heel preventief is. Wat ze bij pleegzorg doen, willen we bij Buurtgezinnen voorkomen zodat kinderen gewoon thuis kunnen blijven wonen bij hun ouders, want daar horen ze. Wij koppelen gezinnen aan gezinnen die steun kunnen geven als je het nodig hebt."
Proeftuin
Buurtgezinnen werd vijf jaar geleden in Rhenen opgericht door Leontine Bibo. "Leontine was toentertijd (crisis)pleegouder en zij zag allerlei kinderen de revue passeren waarvan ze dacht: 'kan dit nou niet beter geregeld worden, is die nou echt wat nodig is als je ouders het even niet meer weten of als het even niet meer gaat? Moet je dan meteen zo zwaar in een pleeggezin worden geplaatst?'. Daar doe je de kinderen geen recht toe en de ouders ook niet. Leontine heeft toen dit idee uitgedacht en een soort proeftuin begonnen bij haar in de gemeente en gezegd: 'laat me dit nou proberen, ik geloof hierin'. En ze had gelijk, want inmiddels zijn we vijf jaar verder en 70 gemeenten rijker. Ik krijg elke maand wel een app'je dat een collega is begonnen in een nieuwe gemeente. Zo ook bijvoorbeeld in Den Haag en dat is mooi want daar heb je al gauw te maken met grote stedelijke problematiek. Daar is het soms dringen bij allerlei soorten hulpvormen. Dus je wilt proberen om zo min mogelijk gezinnen in de jeugdhulp te krijgen en te steunen en te stutten daar waar nodig. En gewoon de informele steun bieden bij het opvoeden zoals we dat allemaal kennen."
Als moeder van drie kinderen weet Corinne als geen ander hoe fijn het is als ouders, vriendinnen, buren of iemand die je vertrouwt kan bijspringen. "Of dat je even kunt kletsen over het feit dat je ze weleens achter het behang kan plakken en dat dat niet erg is. Als je dit bij bepaalde instanties zou melden kun je - met alle goede bedoelingen - meteen een opvoedcursus aan je broek hebben hangen. Je mag heus wel even klagen over je kind. Je hoort dan misschien van een andere ouder dat het echt wel over gaat omdat die dezelfde ervaring heeft gehad. Het delen van opvoedervaring en de gelijkwaardige band die ontstaat tussen gezinnen, dat is waar Buurtgezinnen voor staat. Dat maakt het aantoonbaar lichter om je kinderen op te voeden."
Tweede thuis
Met passie vervolgt de regiocoördinator: "Je raakt gewoon meer met elkaar verstrengeld als in een netwerk. Dan is het net alsof je een leuke buurvrouw hebt die naast je komt wonen waartegen je kan zeggen als je het razend druk hebt: 'Goh, kun jij op woensdagmiddag mijn kind van school halen en mag 'ie bij jou wat drinken? In die orde van grootte moet je het zien. Dat je andermans kinderen even opvangt en een tweede thuis creëert."
Lees verder pagina 11.
