Snotteren
Herkennen jullie dit ook? Je hebt nog niet naar buiten gekeken, maar voor je gevoel is het heerlijk weer en de zon schijnt als een tierelier!
Je wilt zelfs een geurende zwerfkat een knuffel geven. Zo voelde ik mij een paar weken geleden. En waar dat vandaan komt, geen idee! Maar vraag het je niet af. Als het je overkomt moet je er ongegeneerd gewoon van genieten. Ik zeg nu tegen mijzelf: Lieve kind, dat vooral. Het komt je toe, geniet ervan. Wat gebeurde er een paar dagen later? Benen van 100 kilo zwaar en met een hoofd als een oude dokwerker, zware kou of een griep? Eigenwijs loop ik al jarenlang in het najaar gewoon mijn balkon op, omdat ik denk dat je daar sterk door wordt en blijft. Niet doen mensen het klopt dus niet! Nu na twee weken gesnotter, hoesten en koorts ben ik er weer en pak ik mijn pen weer met veel zin op. Omdat het op corona leek vond ik het voor iedereen in mijn omgeving veiliger om mij te laten testen. Humane gedachte, en de overheid schreeuwt: 'doen, doen!'
Na uren bellen met een belabberd hoofd had ik het eindelijk voor elkaar. Met dank aan alle goden, negatief en hoef niet meer als een melaatse gemeden te worden. Nu na vijf dagen getest te zijn, kan ik het rustig opschrijven, want diensten en zorg in mijn eigen omgeving laten je gewoon in de kou staan. En heus dat doet meer pijn als een hoestbui, Goede gezondheid!
