Kerkuil Tyto alba.
Kerkuil Tyto alba. (Foto: Otte W. Zijlstra)

Nieuws uit de Natuur

HOLLANDS KROON - 'Een bevriende vogelaar attendeerde me erop dat er een Kerkuil (Tyto alba) was gesignaleerd aan de oostkant van de Wieringermeer. Een Kerkuil overdag is zeldzaam, dus dit buitenkansje moest ik benutten. De weergoden waren me niet gunstig gezind, het regende, maar de buienradar voorspelde ook weer droge momenten. Toen kon ik er in de schemering toch nog een paar plaatjes van maken. Op een paaltje brengt hij/zij het verenpak op orde en gaat daarna ook nog even op jacht. Vanaf het paaltje probeert ze geluiden van muisjes op te vangen. Als het kansrijk lijkt gaat ze er even biddend boven hangen. Ook gebeurde het wel dat ze naar een volgend plaatje vloog om nog een peiling te doen. Het was een genoegen om de uil bezig te zien bij de jacht.'

'De kerkuil is van ver gekomen. Midden jaren zeventig van de vorige eeuw waren er nog enkele honderden broedparen over en de stand nam nog verder af. Vogelbescherming richtte een werkgroep Kerkuilen op en vele vrijwilligers kwamen in actie. Ze gingen onder andere de boer op met nestkasten om die hoog in schuren en boerderijen op te hangen, vaak na een forse klimpartij. De boeren zagen dat wel zitten: minder muizen en ratten om het huis! De populatie heeft zich weer goed hersteld tot een kleine 3000 broedparen. Het zijn voornamelijk standvogels, de jongen zwerven rond op enkele tientallen kilometers van hun broedplaats. De aantallen kunnen in de winter oplopen door vogels vanuit Duitsland en Belgiƫ.'


Was getekend, Otte W. Zijlstra