Heiloose 'Tans' Assink: ‘Er is zoveel mogelijk’
HEILOO – Hortense 'Tans' Assink (54), dienstverlener in de uitvaart en uitvaartbegeleidster in hart en nieren, laat niets aan het toeval over. “Het is een prachtig vak, want je krijgt er zó veel waardering en liefde voor terug”, zegt ze. “Het is nog mooier dan ik me had kunnen voorstellen.
De Heiloose vertelt: "Ik wilde al heel lang in deze branche werken. Een wens die is ingegeven door een aantal verdrietige sterfgevallen in mijn leven. Bij de keren dat ik dan in de kist naar de overledene keek, zag ik altijd wel iets waarvan ik dacht: ‘dat kan anders.’” De complimenten die haar ten deel vallen sinds ze werkzaam is in de uitvaartbranche illustreren dat onvoorwaardelijk.
Op het gebied van bijzondere wensen tijdens en na een uitvaart is tegenwoordig veel mogelijk, weet Hortense. "Vroeger ging het er natuurlijk veel stijver aan toe. Gelukkig raakt het taboe rondom de dood er steeds meer van af. Wij zeggen dan ook altijd; ‘maak de dood bespreekbaar'. Dat is moeilijk maar helpt wel bij speciale wensen. Wat hierbij heel belangrijk is, is dat de familie bepaalt hoe het wordt gedaan. Wat ik zélf heel belangrijk vind, is dat het vooral bij de overledene én zijn levensstijl moet passen. Zo heb ik de uitvaart begeleid van een jongeman die helemaal gek was van keiharde heavy metal-muziek. Uiteindelijk hebben we daar één nummer van gedraaid in de aula want dat páste gewoon bij die jongen."
‘Niets is tegenwoordig nog raar’
Ze vervolgt: "En de uitvaart van een jonge vader die na zijn overlijden graag après-skimuziek gedraaid wilde hebben. De overledene is per boot naar Museum Broeker Veiling vervoerd, liefdevol omringd door zijn gezin, familie en vrienden. Na het officiële gedeelte ging de après ski-muziek aan en kwamen de apfelkorn en bitterballen door. Helemaal in de geest van deze man. Bij een overleden agrariër bestonden alle rouwboeketten uit diverse soorten groenten en was er de wens dat iedereen gekleed kwam in spijkerkleding.”
Vele vormen
Tegenwoordig is er ook veel keuze betreft het opbaren; de meest bekende is de koelplaat, balseming (Thanatopraxi), BIO Sac (een natuurlijke methode waarbij het lichaam op kamertemperatuur blijft) maar ook graszoden of wateropbaring bij baby's behoort tot de mogelijkheden. Hortense: "Ook qua rouwvervoer is er veel veranderd. We kennen natuurlijk de traditionele rouwauto, maar het kan ook per loopkoets, per uitvaart bus, per zijspan, per boot en zelfs per fiets. Ik ken een terminale man die zijn uitvaart per fiets wil regelen. Hij wenst dat alle familieleden op de fiets naar de begraafplaats komen, 37 kilometer verderop. Ik vroeg toen wel; ‘wat nou als het regent?'. Toen moest ‘ie heel hard lachen en zei: ‘dat vind ik er nog wel bij passen ook'. Ik heb ook een jong jongetje begeleid die altijd op het strand ging surfen met zijn vriendjes. Hij is uiteindelijk op zijn surfplank opgebaard met de gordijnen van Ajax eromheen gewikkeld.”
Ontroerend
Wie Hortense Assink naar speciale uitvaartwensen vraagt, krijgt de meest uiteenlopende en veelal ontroerende verhalen te horen. "Want bij elke uitvaart geldt: je kunt het maar één keer doen, dus moet het niet goed maar perfect zijn.”
