'Beter om TATA in Nederland te houden'
Ingezonden mail
UITGEEST - Ingezonden brieven/mails vallen buiten de redactionele verantwoordelijkheid van de redactie. Zij behoudt zich het recht voor deze aan te passen, in te korten of niet te plaatsen.
"Ik las weer eens een artikel van FNV over TATA. (Roel Berghuis, Nieuwsblad Uitgeest, week 37). Wat ik telkens mis, is dat wij allen in de regio nog steeds staal wensen te gebruiken. Denk daarbij aan de koelkast, wasmachine, fietsen, blikjes, auto enz., enz. Dat TATA, die naar verhouding redelijk schoon maakt en dat sluiting ervan extra productie van zeer vervuilende fabrieken elders betekent. TATA is tenslotte al onvergelijkbaar minder vuil dan bijvoorbeeld 30 jaar geleden. In China moeten ze daar nog mee beginnen. Oh ja, waar moet het extra aardgas om Nuon te laten draaien vandaan komen als er geen kook- en hoogovengas meer is? En zoals uit de klimaatcrisis en 'plastic soep' blijkt, komen ook de effecten van die 'ver van mijn bed vervuilingen' uiteindelijk toch ook weer bij ons zelf terecht. Beter dus om een bedrijf als TATA hier in Nederland houden, te stimuleren en te subsidiëren om steeds schoner te worden en CO2-uitstoot te beperken. En die lokale verontreiniging, die nog niet kan worden vermeden maar al veel minder is dan vroeger, hoort nu eenmaal voorlopig nog bij onze verbruikslevenswijze.
En helaas, op veel plaatsen zullen mensen een overlast ondervinden van een bepaalde economische activiteit. Zolang dat gebeurt op een zo schoon mogelijke technisch en economisch manier moeten we dat accepteren of anders gaan leven of ergens anders naar toe gaan. Of moeten we dan maar alles wat ook maar iemand hindert zonder meer opdoeken? Schiphol sluiten (herrie over heel groot oppervlak en flinke uitstoot) het Botlekgebied platgooien, alle varkens en kippenstallen sluiten, de meeste wegen opbreken etc. etc.? Alleen: wie zorgt dan voor al die zaken die onze eigen consumptiemaatschappij zo graag wil? En hoe moeten we die dan betalen? De beste remedie is duurzamer te leven, minder spullen te kopen en daar langer mee te doen. En wat we dan nog nodig hebben zelf en zo schoon mogelijk te maken en niet elders de mensen laten stukken in grote rookwolken van het maken van onze spullen. Pas als we daar allemaal serieus mee bezig gaan begin je recht van klagen te krijgen over vermijdbare overlast."
Johan (gegevens en mailadres bekend bij de redactie).