Van de grote vaart naar IJsmeester van de Meent
AlgemeenZUID-SCHARWOUDE – Vraag aan Piet Droog (74) om een kapot apparaat te maken en binnen mum van tijd is het gefikst. In de garage aan het huis staat een motor, die ter demonstratie even aan wordt gezet. “Waarschijnlijk komt dit apparaat uit het leger en is gedateerd uit 1914, uit de eerste wereldoorlog.’’ Piet spuit een beetje olie in de motor en zodra de motor loopt komt er een brede glimlach op het gezicht.
Piet is geboren in Waarland en vanaf zijn zesde een echte Langedijker. “We moesten wel verhuizen uit Waarland. We hadden met acht personen een veel te klein huisje en kwamen terecht in Noord-Scharwoude. Ik heb de lagere school in de Langedijk meegemaakt. Geen leuke herinneringen aan. Klassen van meer dan vijftig leerlingen, dat was niks voor mij. Ik was blij dat ik daarna naar Alkmaar mocht waar ik terecht kwam op de Ambachtsschool aan de Nieuwstraat en later de Vondelstraat. Mijn vader was tuinder en teelde aardappelen en kool. Mijn vader ging ervan uit dat ik hem op zou opvolgen, maar ik wilde heel wat anders: ik wilde varen. De grote zee op.’’
Prachtige tuin
“Dus naast een baantje in een machinefabriek ging ik vier avonden in de week naar een avondschool, waar ik na drie jaar het felbegeerde diploma ‘scheepswerktuigkundige’ behaalde. Mijn grote reis kon beginnen,’’ lacht Piet Droog, die achter zijn huis niet alleen een prachtige tuin heeft, maar ook in het water een fraaie akkerschuit heeft liggen. “Ik solliciteerde bij Shell in Rotterdam en werd aangenomen. Mijn eerste reis begon in de Perzische Golf en een paar maanden gevaren in Vietnam waar het toen oorlog was. Ik vond het varen schitterend. Ik heb in de loop jaren heel wat wereldzeeën bevaren en heel veel landen gezien.’’ Na een jaar of acht vond Piet het varen welletjes en solliciteerde hij bij IJsbaan de Meent in Alkmaar als IJsmeester! “Dat was een mooie periode, van 1975 tot 2000.”
Gezondheidsproblemen
Piet kreeg op een gegeven moment wat gezondheidsproblemen. “Ik had wat problemen met m’n hart en later verloor ik het zicht aan één oog. ’s Avonds was er nog niets aan de hand, maar na het opstaan keek ik in de spiegel en kon ik nog maar met één oog zien. De dokter had het vermoeden dat het door een bloedprop kwam. Dat was best even wennen, maar ik rijd nog steeds auto en ben kortgeleden door de doktoren weer goedgekeurd.’’
Piet Droog had naast het sleutelen aan kleine en grote machines nog een grote hobby: auto speedway. “Ik had een mooie chevrolet Camero en deed graag mee aan wedstrijden in Brabant en Limburg.’’ Piet laat op zijn telefoon een filmpje zien waar hij een tegenstander met een klein duwtje uitschakelde en hij als eerste over de finishlijn ging. “Ik heb een jaar of zes gereden.’’
Twee wielertractor
Op heel toevallige wijze kwam Piet terecht bij de vrijwilligers van Museum Broeker Veiling. “Ik voer met mijn akkerschuit langs het museum en zag daar een tweewielertractor staan. Volkomen verroest en onder de modder. Ik ben daar gaan kijken en zag dat het een oude Planeet was. Een tweewielig trekkertje wat mijn vader ook heeft gehad. Doodzonde dat deze tractor daar z’n einde zou zien. Ik vroeg of ik de tractor mee naar huis mocht nemen om op te knappen. Ik heb het apparaat aan de praat gekregen en weer teruggebracht. Ik kreeg contact met Richard Greefkens, de smid van de veiling die een smid zocht. Er is niet zoveel meer te smeden, alleen als er groepen kinderen op bezoek komen, dan maak ik allemaal kleine slakjes en dat vinden ze prachtig.’’
Piet is ook vrijwilliger bij het Motorenmuseum in Nieuwe Niedorp. ‘’Daar geef ik rondleidingen voor bezoekers die geïnteresseerd zijn in motoren en bij mooi weer nodig ik wat mensen uit om te varen in mijn akkerschuit. Compleet met een hapje en drankje.’’
Op de zijkant van de akkerschuit staat de naam Mees en aan de andere kant Ruben. ‘’Dat zijn m’n twee kleinzoons waar ik heel trots op ben.’’
