Olympische spelen
De Olympische spelen afgelopen weekend begonnen. Fantastische sportmomenten op televisie. Hoeveel medailles zal Nederland dit keer halen?
Bij het dameswielrennen kan het bijna niet missen, zal het Mathieu van der Poel lukken bij het mountainbiken, Ranomi Kromowidjojo bij het zwemmen en Femke Bol en Sifan Hassan bij het hardlopen? En wie vergeet ik allemaal?
Laat ik voorop stellen dat ik (als hardloper) het fantastisch vind om naar allerlei sporten te kijken. Maar het 'gedoe'” omtrent wel of niet doorgaan in Tokio, coronabesmettingen waardoor er per dag kanshebbers voor goud kunnen afvallen, wedstrijden (vrijwel) zonder publiek, is een dingetje. En niet te vergeten de hoge temperaturen ‘s zomers in Japan. Wielrenners die ter voorbereiding met de hometrainer in de sauna trainen. Kan het gekker?
Misschien denken sommigen dat het één groot feest is voor de sporters is en ze elkaar allemaal ontmoeten daar. Zo lijkt het vaak wel voor televisie. Welnee, de voetbalwedstrijd van de Nederlandse leeuwinnen was meer dan 300 kilometer van Tokio.
Zou zo’n enorm sportgebeuren nog wel in één land gehouden moeten worden? Al is het alleen al vanwege de gigantische kosten, Olympische dorpen en accommodaties die vervolgens (vaak) doelloos achterblijven. Laten we de atletiekwedstrijden ook eens in Kenia houden en het wielrennen in Columbia. Oh ja, en doe het lange-afstand-zwemmen en het zeilen dan maar in Medemblik. Via de televisie kan het gerust lijken of het allemaal vlakbij elkaar is. Laten wij voorlopig nog wat afstand van elkaar bewaren. Blijf gezond!
Reacties naar siem.zeilemaker@me.com