Het Varkensboetje in Oostwoud.
Het Varkensboetje in Oostwoud. (Foto: aangeleverd)

Ingezonden: open brief aan burgemeester Frank Streng van Medemblik

Geachte burgemeester, u wilt dicht bij de bewoners staan, mag ik me daarom veroorloven om Frank en je te zeggen? Ja, dat doe ik. Mijn pleidooi wordt daardoor sterker en levendiger en onder strijdmakkers doe je dat bovendien.


Onlangs had ik de gelegenheid om het interview met jou in het NHD van 6 juli 2021 te lezen. Het heeft mij buitengewoon geïnspireerd. In het totaalplaatje dat volgt sla je de hamer zo zuiver op de kop van de spijker dat hier iets heel moois uit geboren gaat worden.


Eerst jouw hamerkernstukken. De eigen identiteit van de dorpen, de landelijke gemeente, jouw warme betrokkenheid, op volle kracht vooruit, de vrijwilligers die het cement van de samenleving zijn, je stichting ‘Leven in Vrijheid’. Over dat laatste zeg je: “Vrijheid en veiligheid zijn niet vanzelfsprekend en blijven onze aandacht vragen. Veteranendag blijft voor Medemblik belangrijk. De persoonlijke verhalen van oorlogsslachtoffers en nabestaanden zijn van groot belang om hiervan te blijven leren. Deze verhalen uit het verleden voor een betere toekomst”. Stuk voor stuk mooie idealen.

Oorlogsmuseum

Dan nu de spijker en zijn kop. In Midwoud was het oorlogsmuseum van Jan de Groot. Hier werd het lokale verhaal van de oorlog verteld. Jan is niet meer en ruim drie jaar geleden heeft de Historische Vereniging Midwoud-Oostwoud zijn collectie als erfenis aanvaard. Ze heeft daarmee de morele verplichting op zich genomen om zijn boodschap verder uit te dragen. En dat verhaal staat dus nog steeds in dozen opgeslagen...

Varkensboetje

In Oostwoud hebben we het ‘Varkensboetje’ van Paul van de Berg. Historisch erfgoed op een pittoresk en lommerrijk stukje Oostwoud. Het heeft alles in zich om er een mooi en verbindend dorpscentrum van te maken. En dan staat er ook nog een enorme pot met geld klaar om dat te bekostigen. Luxer kun je het toch niet wensen, dat zal je toch met mij eens zijn Frank. Ook Paul is niet meer en zijn Boetje staat al jaren weg te kwijnen. Wie redt het van de ondergang en voorkomt dat dit typische dorpsgezicht voorgoed verdwijnt. Allerlei instanties zijn er mee bezig, al jaren en het verzand in oeverloosheid en besluiteloosheid. Er is een kostenbegroting gemaakt. Frank, ik val van mijn stoel als ik die zie. Lui, gemakzuchtig, fantasieloos, gespeend van elke vorm van creativiteit en dus veel te duur. Conclusie onmogelijk. Afstandelijkheid ten top.

Frank, zo werkt het toch niet. Ik denk dat wij gemeen hebben dat wij uit ander hout gesneden zijn. Hiervan is een geweldig project te maken. De perfecte match tussen de hamer en de spijker. Dit gaat over belangrijke erfenissen uit Midwoud en Oostwoud, dit betreft de identiteit van deze dorpen. Ieder kan het belang hiervan voelen en zo kan het breed gedragen worden. We hebben bevlogenheid nodig, het cement van de vrijwilligers en de steun van sponsors en bewoners. En natuurlijk gaan we dat redden. Wat is er mooier dan je inzetten voor de leefbaarheid van je eigen dorpsgemeenschap.

Regeren de regeltjes ons of regeren wij de regeltjes?

En ja, wordt er dan vanuit jouw huis geroepen: de regeltjes. Ik zeg dan: regeren de regeltjes ons of regeren wij de regeltjes? Overduidelijk het laatste. Idealen gaan boven regels, dat ben je toch wel met me eens. Denken in mogelijkheden en oplossingen.

Steen voor steen

Ik zie het helemaal voor me en zal proberen het beeld enthousiast aan je voor te toveren. Het Boetje is historisch, maar niet te restaureren. Die historie, daar gaat het nu juist om. Oplossing: steen voor steen afbreken, afbikken en alle materialen hergebruiken. Opbouwen op dezelfde wijze met gebruikmaking van de techniek van nu. Jij bikt de eerste steen en later metsel je die weer op. Ik vind dat uitstekend passen bij jouw rol als gekozen aanvoerder van onze gemeenschap. Als het Nieuwe Boetje klaar is kan de vereniging daar de collectie van het oorlogsmuseum exposeren. Het persoonlijke verhaal van Jan de Groot staat bovendien op film. 


Al twee doelen bereikt, maar er is meer. Het terrein geven we de functie van dorpscentrum. Zo’n uniek dorpsgezicht, de ruimte, de oude fruitbomen, je ziet de grote varkens er nog rondscharrelen en bij heet weer badderen in de sloot. Daar komt een mooie bank onder een boom waar bewoners een ontmoetingsplek hebben, een praatje met elkaar kunnen maken. Voorkomen van eenzaamheid is toch ook een thema Frank. Het terrein is ook buitengewoon geschikt om er een paar jeu de boule-banen aan te leggen. Ook dat heeft een verbindende factor. We richten een vereniging op die de banen gaat beheren. Hoe simpel kan het zijn. Met een beetje fantasie zijn er vast nog meer toepassingen mogelijk.

Samenwerken

Dan ligt er nog een stukje grond richting zwembad. Pakken we dat er gelijk bij toch. Weet je nog, het project van het park rondom de begraafplaats in Oostwoud? Een idee dat uit de bewoners is geboren. Zo kan het gaan als we samenwerken. Dit is wat jij op volle kracht vooruit noemt.

Speciale veteranendag

Dan nog wat anders. Bij de collectie van het oorlogsmuseum zitten onderdelen van het in Midwoud neergestorte vliegtuig. Een dorpsgenoot heeft onderzoek gedaan. Het squadron blijkt nog te bestaan, er is contact geweest. Wederzijds is er grote belangstelling. De Amerikanen hebben aangegeven graag naar hier te komen om de plek van de ramp en het monument te bezoeken. Uiteraard zijn ze ook bijzonder geïnteresseerd in de onderdelen van hun vliegtuig. Frank, zie je deze heel speciale veteranendag al voor je.

Verbindend

Een project met zoveel samenvallende en verbindende aspecten komt maar eens in het leven van een dorpsbewoner voorbij. Dit moeten we met beide handen aanpakken. Jouw warme betrokkenheid daarbij zal zeer helpend zijn. Ik daag je uit. Laten we samen ten strijde trekken. Er is moed voor nodig en inspiratie. Laten we die ontlenen aan die vliegers en die verzetsmensen die met gevaar voor hun leven hebben gehandeld en ons hun verhaal willen nalaten. Dit is de kans om alle waardevolle idealen van dit verhaal als puzzelstukjes in elkaar te laten vallen. Dorpen in beweging en met volle kracht vooruit.

Handen uit de mouwen

Laten we een opzet maken. Ik roep hierbij alle betrokken en moedige inwoners op om de handen uit de mouw te steken om daadkrachtig en in tempo mee te bouwen aan dit zo belangrijke en unieke project. Laten we alle partijen overstijgen en dit uitvoeren vanuit een eigen stichting die als speerpunt deze missie heeft. Dit unieke project komt in sneltreinvaart op de rails en wij, de bewoners van onze dorpen, zijn de bemanning!


De uitvoering begint met het creëren van een platform. Van daaruit kunnen we verder werken en kunnen we teams gaan vormen. Wordt dus vervolgd. En Frank, vanuit de gemeente weten ze mij te vinden om een afspraak te maken.


Met een warme groet, 

Paul Tameling, Oostwoud

paul232@kpnmail.nl

De collectie van het oorlogsmuseum die zijn opgeslagen.