GGD Column
Een belangrijke taak
COLUMN - De afgelopen weken is er veel aandacht en ophef geweest over veel zaken rond de aanpak van het coronavirus. Er zijn data gestolen, het vaccineren verloopt volgens sommigen te traag, er is zorg over wat de Britse variant van het virus gaat betekenen en zo nog meer. Het is terecht dat burgers veel van de overheid verwachten.
De overheid moet burgers veiligheid bieden, beschermen tegen gezondheidsrisico’s, deugdelijk informeren en respectvol omgaan met de belangen van het individu.
Het gevolg is nu dat de gesprekken scherper worden. De nuance mist steeds meer en wantrouwen lijkt het te winnen van vertrouwen. De mythe heerst dat alles oplosbaar is, er geen probleem hoeft te bestaan en alles beschikbaar is wanneer je het wilt of nodig hebt. Als je dit als vertrekpunt neemt, dan was malaria de wereld uit, kwam hersenvliesontsteking niet meer voor en hadden we kanker onder de duim. Dat is niet de realiteit. Er gebeuren dingen die je niet hebt kunnen voorzien, waar je niet voldoende op bent voorbereid of waar persoonlijke fouten worden gemaakt. En soms is er gewoonweg geen oplossing voor handen.
Het is crisis. We hebben te maken met ongewone en ongekende omstandigheden. We zijn problemen die we zien aan het oplossen, we tonen daadkracht en creativiteit. Naast het uitvoeren van onze reguliere taken, stampen we een bron- en contactopsporing organisatie (BCO) uit de grond, we richten onder stoom en kokend water teststraten in, bouwen een klantcontactcentrum op, informeren we over gezondheidsrisico’s en nog veel en veel meer. Er zijn ook fouten gemaakt, er zijn zaken doorgedrukt om tempo te maken en het heeft soms aan attentie ontbroken. Daar willen we van leren. Alles met de bedoeling om onze aanpak te verbeteren.
We hebben een belangrijke taak te doen. Vanuit de overtuiging dat we – hoe klein ook – bij willen dragen aan de bescherming van mensen. In de meest brede betekenis van het woord. Dat doen we allemaal op onze eigen manier, maar we doen het samen. Dat merken we iedere dag, in grote en kleine dingen. Alleen dan houden we het vol.