Gaatze de Vries, wethouder in Heemskerk.
Gaatze de Vries, wethouder in Heemskerk. (Foto: Aangeleverd)

NIMBY

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik ben blij dat we in een vrij land wonen en dat we een goede rechtsbescherming hebben. Dat zorgt er voor dat inwoners, als ze van mening zijn dat ze ongelijk hebben of te kort worden gedaan terecht kunnen bij een instantie die een onafhankelijk oordeel geeft. Tegelijkertijd geeft dat ook een probleem in onze huidige ‘ik'-samenleving. Bouwen is een ‘hot topic' op dit moment. Vaak gaat het over niets anders. Begrijpelijk, er zijn grote wachtlijsten. Kijk maar in de IJmond en Heemskerk in het bijzonder. Duizenden mensen staan op de wachtlijst een woning. Woonopmaat heeft voor Heemskerk en Beverwijk samen een wachtlijst van meer dan 8.000 mensen. Daarnaast willen we het liefst ook nog bouwen voor onze kinderen en kleinkinderen. Maar dan wordt het lastig. Overal waar je wilt bouwen of waar woningbouw wordt overwogen ontstaat onrust. Bouwen ja dat moet, maar niet hier. En dan komen de redenen. ‘Ik heb altijd vrij uitzicht gehad, aan mij is toegezegd dat er nooit iets voor mijn woning komt, Ik raak mijn privacy kwijt, ik wil deze mensen (wie dat zijn weet ik niet) niet in mijn buurt hebben, we hebben toch al genoeg woningen in Heemskerk?' Het NIMBY effect: Not In My Backyard. Als uiterste wordt aangekondigd: ‘Hou er maar rekening mee dat ik tot de hoogste rechter zal gaan om woningbouw hier tegen te houden.' Laatst was dit zelfs de eerste opmerking bij een inloopavond. Vervolgens worden juridische adviseurs aangetrokken om de realisering van woningen tegen te gaan. Als het tegenzit kan zo'n proces de bouw van woningen (of andere voorzieningen) 2 jaar vertragen. Dit gebeurt ook op andere beleidsterreinen. Kijk maar naar de discussie rond de energie (windmolens) en bij parkeren. Aan al die woningzoekenden, mensen die ook een eigen plekje willen, is dit niet uit te leggen. Laten we proberen de ‘ik'-samenleving om te vormen tot een ‘wij'-samenleving waarin we met elkaar zoeken naar oplossingen om op een goede manier samen te wonen en samen te leven. Hierbij begrip te hebben voor de ander.