Euthanasie en de wet: sterven met hulp van een arts
Artsen kunnen in bijzondere gevallen een patiënt helpen met sterven. Dat heet euthanasie of hulp bij zelfdoding. Artsen doen dat alleen als een patiënt daar zelf om vraagt. In de euthanasiewet staan alle regels die gelden bij euthanasie of hulp bij zelfdoding. De officiële naam van de euthanasiewet is Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding (Wtl).
Verschil euthanasie en hulp bij zelfdoding
* Bij euthanasie geeft een arts de patiënt een dodelijk medicijn.
* Bij hulp bij zelfdoding geeft de arts een dodelijk medicijn aan de patiënt. Maar de patiënt neemt deze zelf in.
Een einde maken aan het leven van iemand anders is strafbaar. Ook als de patiënt er zelf om vraagt bij de arts. Soms willen mensen niet meer leven. Bijvoorbeeld omdat ze ernstig ziek zijn, pijn lijden of moeite hebben met ademhalen. Soms mag een arts euthanasie of hulp bij zelfdoding verlenen. Bijvoorbeeld als iemand niet meer beter wordt. Of als niets meer aan het lijden te doen is. De arts is niet strafbaar als hij zich houdt aan alle 6 eisen uit de wet. Die 6 eisen heten samen de zorgvuldigheidseisen. Dit staat in de euthanasiewet.
Euthanasie kan alleen als de patiënt er zelf om vraagt. Familie of vrienden van de patiënt kunnen er niet om vragen. Dat is bij kinderen anders. Is een kind tussen de 12 en 16 jaar, dan moeten de ouders of voogd ook toestemming geven; is een kind tussen de 16 en 18 jaar, dan moeten de ouders bij de beslissing betrokken zijn. Een patiënt kan opschrijven dat hij euthanasie wil. Een opgeschreven vraag om euthanasie kan in de plaats van een gesprek komen. Bijvoorbeeld als iemand later zijn wens niet meer zelf kan vertellen. De patiënt schrijft op wanneer hij euthanasie zou willen. Dit heet een schriftelijk euthanasieverzoek. Of een wilsverklaring. Alleen een gesprek of een verklaring op papier is niet genoeg. Er moet aan alle 6 zorgvuldigheidseisen van de wet worden voldaan.
Bron: rijksoverheid.nl