Column GGD: Moedeloosheid
COLUMN - Als ik dit schrijf is het vrijdag 12 november, de dag dat het kabinet nieuwe maatregelen afkondigt om het hoofd te bieden aan de sterke toename van het aantal meldingen covid-19 en de stijgende druk op ziekenhuizen. Op deze dag maak ik eens een lange strandwandeling. Het is rustig weer, de zee is kalm en het zand voelt goed onder de voeten. De lage zon geeft prachtig licht. Echt zo'n dag om eens alles op je te laten inwerken.
Het is al weer bijna twee jaar dat we in de ban zijn van het coronavirus. Toen we de eerste schrik te boven waren en ons zelf de basisregels hadden eigen gemaakt, leek het even of we door 1,5 meter afstand te houden, groepsvorming te voorkomen en ons regelmatig te laten testen, grip terug hadden gekregen op onze situatie. Na een terugslag in de winter leek er licht aan het einde van de tunnel te schijnen, toen begin van dit jaar gestart kon worden met vaccineren. Dat was – zo werd ons verteld – de uitweg uit de coronacrisis.
Zure vruchten
De werkelijkheid is anders. Inmiddels is circa 85% van de bevolking gevaccineerd en toch zien we een sterke toename van het virus. Onderzoek heeft aangetoond dat 40% van de IC-verpleegkundigen werkgerelateerde klachten heeft, zoals angst en depressie. Dat leidt tot ziekteverzuim en vraagt nog meer van ander personeel. Die kijken om zich heen en zien dat veel van hun medeburgers lak hebben aan de regels, wat hen het gevoel geeft te dweilen met de kraan open. Niet lekker voor de motivatie. Als ik ondernemers spreek, proef ik ook een zekere moedeloosheid. Zij geven aan toch alles te hebben gedaan wat nodig is om coronaproof te ondernemen, maar als de cijfers tegenvallen, zijn zij de eerste die daarvan de zure vruchten plukken.
Neerwaartse spiraal
Deze opeenstapeling van problemen brengt een gevoel van machteloosheid naar boven. Wat te doen om de neerwaartse spiraal te doorbreken? De ingeslagen weg lijkt die van dwang en drang, maar of dat de weg is die ons verder helpt... Het coronavirus blijft, dus we gaan met elkaar het nog vaker meemaken dat kwetsbaren moeten worden beschermd of zorg niet kan worden verleend. Daar hebben we dan met elkaar in te dealen. Vanuit respect het gesprek met elkaar aangaan, onderzoeken welke belangen moeten worden gediend en hoe daar recht aan te doen. Geven en nemen. Dan doen we wat we ons hadden voorgenomen, samen het coronavirus eronder te krijgen.