Naar huis omdat de moeder dat zegt
Vervolg van voorpag.
Ga naar je moeder. Ik ben ook een moeder. Als mijn zoon hier zou staan en het zou verkeerd gaan, zou dat pijn doen in mijn hart.” Hij ging naar huis, zijn vrienden ook. Baba zucht: “Dat kwam zo van binnenuit. Wij menen dit als moeders.” Mooi vindt ze hoe de buurt als totaal reageert op de aanwezigheid van de vrouwen. “Ondernemers juichen dit initiatief toe. Zij hoeven niet te vrezen voor plunderingen. Sommigen gaan meelopen. Tien jaar geleden zouden ze misschien nog denken: wat doen die vrouwen hier? Dit is een begin. De vrouwen zijn opgestaan. Zij kunnen nog zoveel meer, zij kunnen verbinden. Als mens en als coördinator van het vrouwennetwerk rondom de burgemeester is het mijn doel deze vrouwen in beweging te krijgen. Door ze aan het netwerk te verbinden en hun kennis en kracht in te zetten voor hun buurt en stad.”
Peter wel
Het smaakt duidelijk naar meer. Bouchtab: "Eigenlijk is dit het moment om het tij te keren.” Baba knikt. "Voor de rellende jongeren was dit de manier om hun stem te laten horen. Omdat ze niet weten hoe dat anders te doen. Ze denken in hindernissen en niet in mogelijkheden. Logisch, want hun klasgenoot Peter vindt nog altijd met gemak een stageplek. Heet je anders, wordt het lastiger. En zonder stageplek kun je je opleiding niet afronden.” Voor nu is de winst een veilige buurt. Baba: "Laatst zwaaide een bewoner uit het raam en gaf een handkus naar de moeders. Mensen voelen zich veilig. De moeders voelen zich gewaardeerd en nodig. Een van hen noemde dit haar therapie. Dat mooie gevoel en alle inzet moeten we vast houden. Ook na corona.”
Shirley Brandeis